جنبہ یکی بودن خدا از نفوذ اسلام سرچشمہ نگرفتہ بلکہ از اجداد مشرک شان سرچشمہ گرفتہ است۔
من آن را عجیب و غریب می پندارم۔ طوریکہ دیدگاہ و فرہنگ عرب مبنی بر دیدگاہ توحیدی با فرہنگ خارجی آمیختہ است و بر اساس باورہای یہودیان و مسیحیان استوار گردیدہ و تحت تاثیر ادیان دیگر قرار گرفتہ است۔
اساس و مبنای اسلام را برمبنای باورہای راسخ، و اعلام ایمان استوار ساختہ اند۔ ولی مسلمان ہا منبع دیگر خارجی را کہ شامل انحراف است دنبال می کنند۔
در اسلام جہان بینی آن متعلق بہ ہویت یک فرد می باشد کہ دارای خصایص عربی میباشد۔
ہمچنین در اسلام بسیاری از فرقہ ہا وجود دارند کہ در مورد خدا پرستی باور ہای متفاوتی دارند۔ در یہوہ و مورمونہا شباہتی زیادی با اسلام مشاہدہ می شود۔ جوزف سمیت مانند محمد بود۔ وی دنبال حقیقت می گشت و توسط یک فرشتہ وحی را دریافت می کرد۔ کہ در اصل یک شخصی بودہ است۔ ولی فرشتہ جوزف سمیت و وحی آمدن برای محمد فرق دارد۔ این فرق اندکی است ولی پرسش این است کہ در بین اینہا حق با کیست؟
مشہور است کہ فرقہ جوزف سمیت یکی از سریع ترین فرقہ ہای است کہ در جہان گسترش می یابد۔ و مانند اسلام با شدت و سریع دارد رشد می کند۔ پیروان این بیش از یک میلیارد بودہ ۔ راجع بہ آن در غلاطیان نیز بیانی آمدہ است۔ و این موعظہ را محکوم کردہ است۔