وقتیکه راجع بہ مرگ عیسی مسیح حرف می زنیم می دانیم کہ تفاوت و تضاد بین کتاب مقدس و قرآن نیست۔ درین جا در مورد مرگ مسیح نظر ہر دو کتاب یکسان است۔ اما این یک منبع ثانوی است کہ آنہا از کتاب مقدس گرفتہ اند۔ آنہا کہ در مورد مصلوب شدن مسیح دلسوزی نشان می دہند بہ معنی آن نیست کہ با آموزہ ہای مسیحی آشتی شدہ اند۔ این منابع عبارت اند از امثال معاصران یہودی مانند تالمود و یا مارا بار، کونلیوس تاسیتوس، فلاویوس جوفوس کہ ہر کدام بہ نوبہ خود نمایندگی از روم می کردند و در تالیف تالمود دست داشتند۔ ھمچنین مصلوب شدن مسیح برای دشمنان مسیح یک رویداد اتفاقی نبود آنہا تا این اندازہ وحشت داشتند کہ بر آرامگاہی کہ آنجا بود برای حفاظت آن پہرہ گزاشتہ بودند۔
آنها در مورد مرگ او نگران نبودند بلکہ آنہا بیشتر در مورد رستاخیز و دوبارہ آمدن آن نگران بودند۔ و مخصوصاً موقع ای کہ بدن وی در حال سرقت رفتہ بود در بارہ اش خیلی نگران بودند۔
از دیدگاه کتاب عهد جدید آن سناریو خیلی پیچیدہ بہ نظر می آید کہ مصلوب شدن مسیح سبب رستاخیز وی شدہ است۔ در واقع مرگ مسیح بر صلیب آغاز نشد بلکہ افتتاح شد و پس از ہمہ آزمایشات روم بخش ہای یہودی در مورد ھویت وی خاموش بودند۔ زندگی و خدمت مسیح برای بسیاری آشکار بود و قب از مصلوب شدن در ملاء عام ہمہ مردم در این مصلوب شدن مسیح سہیم بودند و ہمہ میدانستند کہ مسیح کی بود و در زندگی اش چہ خدمت کردہ بود ولی درین جمع ہمہ باہم بودند و در مصلوب شدن مسیح دست ہمہ شان آغشتہ بود۔درین صورت ، سربازان رومی، یہودیان مذھبی و سپس پیروان مسیح شاید حتیٰ یوحنا رسول ہم شاہد بودہ اند۔ ہم چنین در موقع مصلوب شدن مسیح مردم با وی گفتگو می کردند و ہمہ می دانستند و ولی چشم جہانیان بستہ بود و باوجودیکہ وی را خوب می شناختند و آنہا ہیچ دفاع نکردند۔ علاوہ بر این بر خلاف ماھیت خدا بہ نحوی آنہا حقیقت را پنہان کردند و توسط شایعہ یک دروغ مردم را فریب دادند و در مورد عیسی مسیح ویہودا دروغ گفتند۔ ھنگام مصلوب شدن خیلی از سخن ہا گفتہ شدہ است کہ در مورد یہودا و مسیح بودہ است۔ بیانات مسیح توسط شخصی بیان شدہ کہ بی گناہ بودہ در خیانت و مصلوب ساختن مسیح دست نداشتہ است۔
ما این را ہم می دانیم کہ مردم شاہد بودند کہ بعد از رستاخیز جسمانی مسیح زخم ہای خود را بہ آنہا نشان دادہ و این توطئہ را ہمہ می دانند کہ از منابع خارجہ گرفتہ شدہ است و طبق کتاب عہد جدید نیست و با متون کتاب جدید ہیچ مطابقت ندارد۔حتی عہد نامہ عتیق نیز با این موضوع موافق است و بہ این متن افتخار می کند۔ و درین شکی نیست کہ این متن دست خوردہ باشد۔ یا توسط مسیحیان تغییر دادہ شدہ باشد چون یہودیان خود شان قبل از ظہور مسیح این را نوشتہ اند۔
شگفت آور این است کہ ھنگامیکہ یہودیان سیکولار با ذکر اشعیا
12:53-13:52
و کتاب مزامیر فصل 22 این را تائید می کنند و درین شک ندارند۔ و بہ این باور اند کہ عیسی مسیح مصلوب شد و درد و رنج را دید۔
در این مرحله اغلب استنباط آنہا این است کہ کتاب مقدس یگانہ منبع تاریخی است کہ حقیقت را بہ ما می رساند و ما از وقایع باخبر می شویم۔ این آیات شامل جزئیات شلاق زنی و مصلوب شدن او که بیان می دارد کہ به این شکل ویژہ اعدام شد حتی تا مدت ها پس از این سخنان پیامبرانه سخن گفته شد ۔
بہر حال این لینک منابع کتاب مقدس است کہ بہ زبان انگلیسی است شما می توانید از ان بعنوان حوالہ استفادہ کنید
www.bible.com/bible/181/isa.1.tpv
www.bible.com/bible/181/psa.1.tpv
درآخر باید گفت کہ امروز حتی شک ناممکن است کہ در مورد مصلوب شدن مسیح پیدا شود و کسی آن را نپذیرد ۔و من احتمالاً فکر می کنم بہ یک نتیجہ سزاوار برسم ۔ در نهایت پیغام عیسی این بود کہ قبل از قریب الوقوع مرگش پیغامش تحقق یابد۔ وی تائید کرد کہ حیرت شاگردان وی بجا بودہ است۔ بہ ہمین دلیل وی نتایج تکذیب را می دانست۔
یہودیان آن زمان تحت سلطنت و حکومت ظلم و ستم زندگی می کردند۔ حکومتی کہ خارجی بود و از آن آنہا نبود۔ برای آنہا مسیح ھدیہ ای آورد کہ آنہا آن را تکذیب کردند۔ و بجای آن مسیح با مرگ وحشیانہ مواجہ گردید۔ از دیدگاہ بشری این بہ نظر می رسدکہ یک ضعف و شکست بجای پیروزی در دوران مسیح بجا ماند۔ و این درک درستی است کہ در رستاخیز مسیح وی ہیچ نوع صدمہ ندیدہ دوبارہ بہ این جہان برمی گردد و بازگشت و ظہور وی برای ہمہ بشریت پیام صلح وعدالت خواھد بود ۔
یہودیان در مورد بعضی از متون کتاب مقدس کہ مبنی بر پیش بینی ھا می باشد، از افشاء کردن جلو گیری کردہ اند و مردم یہودی کور اندیش بہ متون مقدس ایمان ہم دارند و در کتاب مقدس طوری کہ من اشارہ کردم خیلی از موارد است کہ درانجا بہ این موضوع بشکل صریح ذکر گردیدہ است۔ ولی باز ہم بہ این پیشین گوئی ہای کتاب مقدس بسیاری از یہودیان کور مغز ایمان ندارند۔ در واقع این موضوع خیلی واضح است و درین ضمن ہر نوع تفسیر بیہودہ و بی معنی است۔ اگر شما بہ بعد از یک نظر سنجی نتیجہ نہائی را اخذ کنید، پس از آن این موضوع کاملاً روشن و منظم خواھد شد۔ اگر در چارچوب کتاب مقدس رستگاری را بسنجیم و مرگ وقربانی مسیح را پایہ و اساس جہان بینی مسیحیت قرار دہیم پس موضوع کاملاً روشن و مشخص می گردد۔
آیا این موضوعی است کہ در طول تاریخ بعنوان رستگاری یاد می شود و این قربانی مسیح کفارہ آن گناہانی است کہ در سرشت انسان نہفتہ است؟ ماھیت سیستم قربان عدالت و رحمت خداوند است۔ کہ این قربانی گناھان مان آمرزدہ می شود۔ این قانون میثاق است کہ مجرم باج را بشکل قربانی حیوانات میدھد و ما در رسومات دنیوی خود نیز می بینیم کہ ھرگاہ از کسی اشتباہی سرزند وی برای کفارہ گناہ و یا اشتباہ اش قربانی می دھد۔ در کتاب لاویان آمدہ است کہ بدون ریختن خون آمرزش گناہ وجود ندارد۔ این حرف را کتاب عہد جدید در مورد عبرانیان می گوید و مسیح را یک قربانی واقعی بیان می کند۔ در عہد عتیق نیز ہمچنین موضوعی آمدہ است۔ طبق کتاب مقدس عیسی مسیح برہ خدا بود کہ قربانی شد و برای ہمہ این قربانی یک نوع بخشش را بہ ارمغان آورد۔ این قربانی بین خدا و مایک صلح را ایجاد کرد کہ پس از گناہ اولیہ ما از خدا دور شدہ بودیم۔ وی سبب آمرزش گناہان مان شد۔
دلیل آمدن مسیح بہ روی زمین این بود تا بہ انسان ہا بیاموزد کہ چون انسان گناہ کردہ برای آمرزش گناہ وی تنہا عیسی مسیح می تواند سبب آمرزش گردد وآنہا را از گناہ و معصیت پاک کند۔ این است قربانی بزرگی کہ خداوند برای بندگانش فرستاد و باز دوبارہ رابطہ بین خدا و بندگانش استوار شد۔ این رابطہ فقط و فقط توسط مسیح ممکن است ایجاد گردد ورنہ انسان نمی تواند با این ہمہ گناہی کہ بدوش دارد با خدا رابطہ درست را بر قرار کند۔ باید این را ما ہمہ با فروتنی بپزیریم کہ ما خلقت خدا ھستیم ومانند یک درخت بد کہ قضاوت مان نیز بدست خداوند است۔ پس در نتیجہ ما باید از گناہ، کفارہ گناہ و قرانی کہ برای این دادہ شدہ آگاہ باشیم۔
خداوند کامل و پاک از ہر نوع تخطی است و در ذات وی ہیچ کمی نیست۔ پس باید اطمینان کامل پیدا کرد کہ عدالت کافی نیز بدست اوست۔ وی از ہر عمل ما باخبر است و بنابر این ہیچ جای تعجب و حیرانی نیست کہ چگونہ ذھن ما آن را طبق زندگی مان می پزیرد۔ اساس قوانین زندگی ما اساس اخلاقی است کہ توسط کلام وی بہ ما رسیدہ است۔
بہ ہمین دلیل ما نیاز بہ یک نجات دہندہ داریم تا بتواند ما را از گمراھی، ذلت و تاریکی نجات بخشد۔ در عین حال کتاب مقدس نیز توصیہ می کند کہ فقط عشق بہ خداوند وسیلہ نجات نیست و این عشق و عاطفہ با پسر وی نیز حتمی و لازم پنداشتہ می شود۔ این عشق است کہ مارا از بدی ہا دور نگہ داشتہ جلوی گسترش گناہان مان را میگیرد و توجہ رحمت خداوندی را جلب می کند۔ ہم چنین خداوند نیز جواب محبت مارا با محبت چند برابر می دھد۔بہر حال خبر خوش این است کہ عیسی مسیح نہ تنہا ما را نجات داد و رابطہ ما را با خداوند استوار کرد بلکہ از طریق زندگی ، مرگ و رستاخیز وسیلہ نجات ما شد۔ یعنی نہ تنہا در زندگی بلکہ در مرگ و پس از مرگ در رستاخیز نیز ضامن نجات و بخشش ما گردید۔
خداوند برای نجات ما یک راہ حل فراہم می کند و در غیر این صورت ہمہ محکوم می مانیم۔ ما در حال حاضر می توانیم با اعتماد بہ نفس و اطمینان کامل زندگی خود را طبق مقررات خداوند و در مسیح گذرانیدہ نجات ابدی را بیابیم۔ این نجات تا ابد با ما خواھد بود و ھرگز مارا ترک نخواھد کرد۔
شاید این ہمہ مسائل محبت، رحمت و قربانی برای شما معنی خاصی نداشتہ باشد و شاید شما بہ این ارزش بیشتر ندھید۔ این ہم ممکن است کہ شاید شما تعجب کنید کہ چرا خداوند اجازہ می دھد کہ درین جہان نابرابری ھا اتفاق می افتد۔ خداوند منصف و عادل است پس چرا اینگونہ واقعات رخ می دھد۔ پس اگر ہر کدام ما در تلاش نفع باشیم و در ہر معاملہ نفع جوییم پس در ہر زمان چگونہ کسی می تواند در امان بماند؟ ہمچنین کتاب مقدس پشتیبانی از مفہوم عدل و انصاف می کند۔ ما در زندگی مان دلیل ھای متفاوتی داریم۔ اینکہ فکر می کنیم کہ خدا باید این راہ عمل را چرا بر بندگانش لازم قرار نداد وبندگانش را مختارساخت کہ طبق آن عمل کند یا خیر، درین مورد بیشترمردم فکر می کنند۔ آمدن مسیح نشان دادن راہی بود کہ خودش بطور نمونہ بود و وی بہ این اشارہ نکرد کہ فلان راہی را شما دنبال کنید بلکہ گفت کہ دنبال من بیاید من راہم۔ راہ رستگاری کہ وی خودش رستگار بود و می خواست بندگانش نزد خداوند با رستگاری کامل بروند۔ وی در چندین موارد مثال گوسفند را می آورد بخاطریکہ گوسفند برای قربانی است و قربانی گناہان بندہ را یک حیوان نمی تواند جبران کند پس عیسی میسح با خون وی این کفارہ را دادہ راہ رستگاری را برای ما باز کرد و باعث نجات ابدی ما شد۔
ھنگامیکہ ما ہمہ در مورد محبت سخن می گوییم بیشتر محبت ھمسر و پدر و مادر و پسر را در ذھن خود می آوریم ولی آن محبت کہ کامل تر است برای خداوند است کہ کل موجودات در قبضہ وی است و بہ ہمین دلیل محبت با وی آرامش می بخشد و محبت با وی بی نہایت است و چندین مراتب بیشتر از محبت خانوادہ است۔ محبت ھمسر و پدر و مادر محدود است ولی محبت خداوند با بندگانش یک نوع آرامش ابدی و اطمینان کامل می بخشد۔ دوستان من شما با خداوند زندگی تان را استوار کنید۔ کتاب مقدس می گوید کہ در ابتدا شیطان برای فرشتگان آمادہ شد۔ ما از خداوند توقع فضل را در آنصورت می داریم کہ از عمل خویش غافل نباشیم و در ہر حال متوجہ قضاوت عمل خویش باشیم۔ فرار از قضاوت بہ ھیچ صورت ممکن نیست۔ بلاخرہ ما با یک سرنوشتی مواجہ می شویم کہ اگر فضل خداوند شامل حال ما نباشد در فلاکت خواھیم افتاد۔ درین صورت منبع رستگاری را باید جست کہ با داشتن محبت بہ وی می توان از چنگ سرنشوشت بد رہایی یافت۔
ہمچنین، سوال من از شما این است کہ چگونہ ما می توانیم با گناہ خود مقابلہ کنیم؟ آیا تا کنون درین مورد فکر کردہ و از کسی نظر شان را خواستہ اید؟ آیا کسی تا امروز بہ اندازہ ای کافی عمل خود را انجام دادہ است تا بہشت را بدست بیاورد؟ آیا می توانید زندگی خود را قابل قبول و مورد پسند خداوند بسازید؟
در نتیجہ باید گفت کہ عشق و محبت با خدا ما را تنہا واگذار نمی کند۔ نفس ما کہ نا امید کنندہ است و عیسی مسیح یگانہ اعتمادی است کہ نفس مارا نجات می بخشد۔ یک زندگی ابدی را بہ ما می بخشد۔ چون وی چشمہ آب ابدیت است۔ وی ما را از ھر نوع گناہ نجات دادہ و آزاد ساختہ است۔ ما می توانیم توسط دانش صمیمی و رابطہ شخصی انتظار داشتہ باشیم کہ مسیح ما را پاک سازد و ما را در چشمہ نور و پاکی بشوید و راہ رستگاری را نصیب مان گرداند۔
متی 11: 28-30
ای تمام زحمت کشان و گران باران نزد من بیایید و من بہ شما آرامی خواہم داد۔ یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید۔ زیرا من نرم دل و فروتن ھستم و جان ہای شما آرامی خواھد یافت۔ زیرا یوغ من خفیف و بار من سبک است۔