کتاب مقدس به ما می آموزد که خدا همه چیز را از جمله بشریت ساختہ است و خدای ما یک خدای کامل و زیباست، دوست داشتنی است ولی انسان اینگونہ نیست۔ خدا انسان را ظرفیت بخشیدہ تا بین خوب و بد تمیز کند و فرق خوبی وبدی را بداند و از آنہا یکی را انتخاب کند۔ در کتاب مقدس بہ ما گفتہ کہ ما گنہکار ہستیم و کاہش فیض وی را احساس می کنیم۔ یگانہ جلال اوست کہ سبب کاہش این گناہ ما می شود۔
اینجا اگر از چند احکامات اسم ببرم مناسب است بگویم کہ این ما ہستیم کہ از خداوند دور شدہ ایم و گناہ ما سبب این دوری شدہ است۔ احکام و قوانین اخلاقی را خدا برای این آفرید تا انسان ہا از حد اعتدال خود تجاوز نکنند۔ حدودی را کہ خدا برای بشریت تعین نمودہ اگر آن را عبور کنیم و یا تجاوز کنیم گناہ کردہ ایم، گویا نقض مقررات و احکام خدا باعث گناہ می شود۔ بعضی ہا با سو استفادہ از نام مذہب و خدا سعی می کنند دیگران را مجاب کنند کہ آن ہا برای دین خدمت می کنند ولی دین ، ایمان و اعتقاد عمیق بہ خداوند نیاز بہ شیوہ ہای ظاہری ندارد بلکہ این یک نوع رابطہ قلب است کہ بین انسان و خدا استوار می شود۔
بعضی از گناہان طوری اند کہ باعث توہین و آبرو ریزی پدر و مادر مان می شود وبعضی است کہ جنبہ مذہبی دارد۔ دزدی، شہادت دروغ، چشم دوختن بہ اموال ہمسایہ، زنا۔ و خیلی از خواستہ ہای نفسانی است کہ دنبال رابطہ مارا می گیرد ونمی گذارد رابطہ مان را با خداوند استوار کنیم۔ اینگونہ اعمال باعث میشہ کہ بعضی اوقات ما خالق مان را از یاد می بریم و چنین دچار ہوا و نفس خود می شویم کہ دیگر آن اشتباہ بہ نظر مان اشتباہ نمی آید۔
این نقض باعث شده است که ما را تا ابد بہ شکل قاطع از خدا بیگانه و دور سازد. به عبارت دیگر ما در حال از دست دادن و جداشدن از او ہستیم .خیلی از اعمال ما ہست کہ جلوی ما و خدای مان پردہ ایجاد می کند و گناه به ارمغان می آورد خشم خدا و قضاوت خود را نه تنها در اینجا بلکه در ابدیت نیز با خود خواھیم داشت.کتاب مقدس آن را به عنوان یک محل که در آن آتش خاموش نشود و دران جا درد و رنج بزرگ وجود دارد توصیف می کند۔
درین مرحلہ بہ نظر می آید کہ ھمہ چیز ناامید کنندہ است اما خبر خوش از مسیح این است کہ خدا مسیح را برای آمرزش گناہان مان فرستاد۔ مسیح خودش بدون گناہ بود و سبب آمرزش بندگان خدا گردید۔. عملکرد وی در برابر خدا شفاعت بندگان است۔ ظہور وی بشکل یک انسان فزیکی یک ھدیہ ای خداوندی بود و خدا می خواست ما را نجات دھد و مسیح سبب این نجات گردید۔
او نہ تنہا برای صلح مردم با خدا خود را قربان کرد بلکہ از بین مردگان دوبارہ برخاست۔ وی در حال حاضر در انتظار کسانی است کہ بر راہ وی اعتماد دارد و راہ وی را دنبال می کند۔ بنا بر این در این روزگار ممکن است این بدن ما بمیرد ولی ما با او خواھیم بود۔ این چیز ھای ھست کہ بسوی آن کتاب مقدس نیز اشارہ کردہ است و این را یک موضوع ابدی پنداشتہ است۔ ھنگامیکہ ما با یک قلب پر احساس اعتراف می کنیم کہ بہ عیسی مسیح ایمان آوردہ ایم۔و ایمان داشتہ باشیم کہ یک نجات دھندہ ای برای ما خود را قربان کرد تا سبب آمرزش خداوند شوییم۔ وی سبب صلح ما با خداوند شدہ۔ وی ہم چنین سبب پذیرش اطاعت و خدمت ما شدہ است۔
ھنگامیکہ ما عیسی مسیح را میابیم پس ما انسان ھای اہل بہشت شماریدہ می شویم۔ روح القدس می آید و در مومن ساکن می شود و ما را بنزد خدا می فرستد۔ این معاملہ ایمان است کہ توسط غسل تعمید و غوطہ ور شدن در آب بدست می آید۔ این غسل تعمید باعث می شود کہ انسان یک زندگی دوبارہ بیابد۔ زندگی کہ از آلایش گناہ پاک بودہ و روح القدس در آن ھرگاہ می باشد۔ این کار تولد جدید نامیدہ می شود۔ این یک ارتباط معنوی را با خداوند استوار می کند۔ این یک نوع اعتراف کردن است کہ یک مومن بہ یک فرد جدید مبدل می گردد۔
این ہمہ ممکن است بظاھر خیلی سادہ بہ نظر برسد ولی مفاہیم عمیق دارد۔ عیسی بہ ہمہ شما دعوت می کند کہ ” بہ نزد من بیایید۔ ہمہ شما کہ خستہ اید و بار را بردوش دارید۔ من شما را آرامش و راحت می بخشم۔ نگاہی بہ یوغ من کنید۔ من بہ شما می آموزم کہ من فروتن و آرام ہستم۔ شما برای روح تان آرامش پیدا می کنید۔ برای اینکہ یوغ من آسان و بار من سبک است”۔ دوستان من اگر شما امروز صدای مرا بشنویید و با پروردگار تان تماس پیدا کنید، پس لطفاً قلب خود را نرم نگہدارید۔ زندگی تان را با چوپان روح بسپارید۔
خداوند شما را دوست دارد۔ وی با شما صلح نمودہ است۔ یک زندگی برتری را برای شما پیش رو دارد۔ این زندگی برتر توصیف ناپذیر است۔ وی وعدہ می کند کہ پس از آمدن و ایمان آوردن بہ وی دیگر در زندگی شما ھرگز طوفان نخواھد آمد و وی ھر گز شما را ترک نخواھد کرد۔ وی ما را ھرگز رہا نخواھد کرد۔ بلکہ ہر وقت ما را مصئون نگہ می دارد۔
در آخر من شما را تشویق می کنم و برای شما دعا می کنم کہ شما در راہ واقعی بروید و بہ ذات وی اعتقاد پیدا کنید۔ من شما را تشویق می کنم کہ راھی را کہ شما انتخاب می کنید، ملموس می باشد۔ تا وقتی کہ بہ وی اعتقاد داشتہ باشید در پناہ وی ھستید۔ کسانی کہ بہ ذات وی اعتقاد کامل درند حقیقت و واقعیت را ھنگام دعا احساس خواھند کرد۔