Archive for the ‘Baha’i Faith’ Category

عقاید بہائی

Tuesday, April 7th, 2015

این دین با فلاسفہ ہای خاور شباہت زیادی دارد۔ این با اتخاذ یک جہان بینی قاطی کہ عناصر ایدئیولوژی ہای مختلف معاصر را در خود گنجانیدہ، خیلی از ارزش ہای انسانی را اتخاذ نمودہ است۔ طوریکہ قبلاً من در اظہارات خویش راجع بہ عقاید ہندو، کاو دائی، سائی بابا، و عقاید بہائی نگاشتہ ام، بہائی گری نیز عناصر مشابہ و مشترک مذہبی را پزیرفتہ و دنبال می کند و ہیچ امتیاز ویژہ ای با ادیان دیگر ندارد۔ بنابر این کہ سادہ و بی جہت ہمانند ادیان دیگر است،لذا فقدان ہویت مشخص می باشند۔
بہائیان دارای یک جہان بینی منحصر بہ فرد را دارند کہ ہمہ تعلیمات مذہبی شان دور فرد خاصی ( بہاء اللہ) می چرخد۔ و اگر بہ تاریخچہ مختصر آن بپردازیم این یک نوع جنبشی بودہ کہ آغاز شدہ تا پسخگوی نیاز ہای زمانی خود باشد ولی موقعیت جہانی را کہ امروز آنہا دارا ہستند، حتیٰ نام و ہویت خود را منحصر بہ فرد دانستہ و خود را ” دیانت بہائی” می دانند و آموزہ ہا ، سنت ہا و قوانین خود را حفظ می کنند۔
بہائی گری برای نخستین بار از متن جامعہ شیعی بر آمد۔ کہ بہ عقیدہ شیعیان امام دوازدہم مہدی القایم ظاہر خواہد شد۔ بہائیان نتیجہ این باور اند و ظہور بہاء اللہ را مظہر ظہور مہدی می نامند۔ آغاز نہضت بہائی گری بعد از ظہور و بروز علی محمد باب شد۔ کہ خود را یکی از نوہ ہای پیامبر اسلام می دانست۔ بعد از سپری نمودن مکاشفہ و مراقبہ وی ادعا نمود کہ وی باب است و در را برای ظہور مسیح باز خؤاہد کرد و بہ اصطلاح مسیحیان راہ را برای مسیح موعود ہموار خواہد ساخت۔
با کمال تعجب این کہ بعد از ظہور وی مرزا حسین علی نوری یا بہاء اللہ انتخاب باب نبودہ و باب ہرگز وی را انتخاب نکردہ است۔ و این اولین اشتباہی بودہ کہ درین دین بروز نمودہ است۔ و بعضی ہا بہ این باور اند کہ برادر مرزا حسین علی نوری کہ یحیٰ صبح ازل بودہ جانشین واقعی باب بودہ است۔ و این یک شگاف بزرگی در آغاز این جنبش بوجود آورد۔ و این باعث دو پارچہ شدن این جنبش شد۔
در حال حاضر اختلافات اعتقادی این نہضت را با اعوقب بدی مواجہ ساختہ است۔ و علاوہ بر این در قرن گذشتہ خونین ترین دورہ را بہائیان پشت سر گذاشتہ اند۔
درین قران فرایند تکنولوژی وابعاد گوناگون شر منحیث نسل کشی امپراطوری ہا بروز کرد و جہان را با مرگ و عواقب بدی مواجہ ساخت۔ درین مدت ما کار ہای بی رحمانہ نازی ہای آلمان را نیز مشاہدہ کردیم۔ چون بہائیان شر را رد می کنند و وقایع تلخ تاریخی را نادیدہ می گیرند و خیلی از شر ہای تاریخ را محض اتفاقات می پندارند۔ این گونہ طرز عمل شان خیلی از واقعیت ہا را مخرب می سازد۔
علاوہ بر این باب می گوید کہ وی در دورانی ظہور کردہ کہ در واقع قرن آخر زمان پنداشتہ می شود۔ و کشت خون ہای کہ در قرن گذشتہ انجام یافتہ بر این نکتہ تحقق می بخشد کہ این پایان نکتہ نبودہ و الان ہمین مسیر را کرہ شمالی و ایران در حال حاضر دنبال می کنند و از دیکتاتوران قبلی الہام می گیرند وراہ آنہا را می پیمایند۔
عبدالبہاء کہ پسر بہاء اللہ بود، بعد از مرگش بہاء اللہ پسرش را جانشین مقرر کرد۔ در سال 1911میلادی برای نخستین بار وی در سخنرانی اش دین خود را در عصر روشن گری مطابقت داد و وی گفت کہ در دینش جنگ را متوقف می کند۔ و در این عصر نوین جہان با صلح و ثبات ادامہ خواہد یافت۔ و در نہایت انسان ہا با اہم مانند برادر زندگی خواہند کرد و از ہر نوع بروز جنگ و فساد جلو گیری خواہد شد۔ صلح جہانی نوقوع خواہد پیوست۔ ولی بعد از این نوع وعدہ ہای امن و آشتی ما شاہد دو جنگ جہانی بودیم کہ مرگبار ترین جنگ ہای این قرن بودہ نتایج سنگینی بر جامعہ نشر وارد نمودہ است۔
بنا بر این ہنگامیکہ راجع بہ این شکست ہا و جدل ہای تاریخی کتاب مقدس می گوید و مخصوصاً در کتاب تثنیہ طوری کہ می گوید حقیقت دارد ۔ این کہ کسی بیاید و خود را پیامبر می نامد و مانند عبدالبہاء جانشین پیامبر می نامد ہمچون پیشگوئی ہا واقعیت ندارد۔
این گونہ تحولات مرا بیاد زمان حضرت ارمیا می برد کہ در مورد پیامبران دروغین در کتاب تثنیہ در 18: 22 راجع بہ آن صحبت شدہ است۔ “صلح، صلح کہ ہیچ زمانی آن وجود ندارد”۔
بہر حال این مرا بہ نکتہ بعدی می برد کہ بہاء اللہ خود را مسیح می پندارد و در آیندہ آمدن مسیح دوم را نیز تحقق می بخشد و می گوید کہ پس از من مسیح دیگری نیز خواہد آمد۔ ولی در زمانی کہ وی خود را مسیح موعود می نامد نا امید کنندہ است چون این رہبر کہ در تبعید زندگی اش را سپری می کرد ہیچ نشانہ ای از مسیح در آن یافت نمی شود۔
ہم چنین در گفتار ہای بہاء اللہ آمدن مسیح دوم مشخص نیست کہ چہ زمانی خواہد آمد و ہیچ نوع پیش بینی در تعلیمات اش وجود ندارد۔ وی مانند یک انسان عادی در سال 1892 میلادی درگذشت۔ و خود او آخرین لحظات زندگی اش را پشت سلول ہای زندان سپری کرد و جہان ہیچ لمعہ ای از امید وروشنائی در وجود وی مشاہدہ نکرد۔ آمدن مسیح دوم یک زندگی عادی نیست کہ بعد از مدتی مانند شخص عادی از این جہاد درگذرد و ہیچ خبری از تغیرات مہم در جہان نباشد۔ بلکہ با آمدن مسیح یک نوع عظمت و شکوہ در جہان دیدہ می شود کہ صلح و عظمت بزرگی را بہ جامعہ بشری بہ ارمغان خواہد آورد۔
حتیٰ نامہ ہای کہ وی برای سران کشور ہای جہان نوشت ہیچ نتیجہ ای نداشتہ و بی نتیجہ بودہ است ۔
برخی اختلاف دیگر در مورد نبوت در مورد عیسی مسیح در اشعیا که با بهاءالله همراه شده است و در عین حال کاملا یک اتصال شجره نامه به عنوان مربوط به اصل و نسب حضرت بهاءالله در رابطه به ملت اسرائیل وجود دارد وہرگز نمی تواندکہ از نسل داود پادشاه در نظر گرفته شود. به همین دلیل نویسندگان انجیل سوابق، بہ عنوان وسیله ای برای اثبات اعتبار عیسی به عنوان مسیح موعود در شجره نامه به تحقق به نبوت عهد عتیق تاکید کردہ اند۔
اینکہ بہاء اللہ می گوید کہ خادم زجر کشیدہ مسیح بودہ و خود را طوری معرفی می کند کہ در بیانیہ اشعیاء 53 آمدہ است۔ اول این کہ وی بہ این باور بود کہ ہمہ رنج ہا و زحماتی کہ ما متحمل می شویم کفارہ گناہان مان است۔ کہ بر خلاف کار این جنبش در دستور ہای بہاء اللہ بیان شدہ است۔ این جنبش بہ این خیلی کم اہمیت میدہد و این نوع گناہ و شر را بعنوان ضعف انسان یاد می کند۔ ولی در کتا ب اشعیا گفتہ شدہ کہ یگانہ کسی کہ ما را از رنج ارتکاب گناہ نجات می دہد و باعث نجات ما می شود از طریق مرگ خود را قربان کردن برای گناہان بشریت است۔
اختلاف دیگری کہ در دیانت بہائی وجود دارد ریشہ داشتن وی در اسلام است۔ یعنی این نہضت ریشہ ہای در اسلام دارد کہ خیلی از منابع و افکارش با منابع و باور ہای اسلام مطابقت دارد و یکسان است۔ باور ہای بہائی مبنی بر اینکہ خداوند یکتا است ۔ راجع بہ مردان مقدس دیگری کہ باعث نجات بشریت اند ہیچ سخن واضح نگفتہ و راجع بہ خدا باوری ، نوع شرک، وحدت ، الحاد، و یکتا پرستی توضیحات لازم ندارد و با یک نوع بگو مگو ہای مواجہ است کہ عقاید این گروہ را مشخص نمی سازد۔
این بدیہی است کہ قبل از شناخت ذات و ہستی موجود نمی توان بہ طبیعیت پی برد۔ بنابراین در اصل دیانت بهائی از اتمام وحی یک تناقض را بوجود می آورد و در تلاش برای همزمان ساختن با پیروان و عقاید دیگران است۔ و با مذاہب دیگر رقابت ندارد۔
همچنین عنصر دیگری که این جنبش است را بحالت عدم توانایی می کشاند۔ موضوع زندگی پس از مرگ است۔ برای تعریف زندگی پس از مرگ فقط ہمان را می گویند که موقعیت کتاب مقدس در مورد بهشت و جهنم است در تمام این حالات از موضوعات استعاری استفادہ می کنند۔
در بهایی گری برخی از واقعیت ہا محض سایه است که در آن این موجودات روح رفتگان به نحوی وجود خود را ادامہ می دہند. با این حال کتاب مقدس ایدہ ی بیشتر از یک دیدگاه خاص در مورد زندگی پس از مرگ می دهد و این پدیده در میان مقامات پزشکی متناظر شده است ۔تصاویری کہ کتاب مقدس از بهشت و جهنم بشکل مستند بیان می کند در ایدہ ہای بہائی گری فاقد بنظر می آید۔
من راجع بہ این در وبلاگ خویش نوشتہ ام۔ نگاہ کنید بہ وبلاگ زیر
jesusandjews.com/wordpress/2009/10/29/is-hell-real/

همچنین در میان بهائیان، حقیقت و راستی تطبیقی است و در عین حال حقیقت زمان فراتر می رود و لزوما نسبت به جامعه معاصر است که تعریف “چه کار می کند” را به عنوان یک نیازاساسی عاطفہ مردم می پندارد۔
آنچه امروز مسلم است۔ حقیقت این است کہ با اختصاص آن به عنوان اشتباه دیروز یا به عنوان یک اشتباه آینده هیچ کاری نمی کند۔در بہائی گردی خیلی از موضوعات معنوی و اخلاقی ہنوز روشن نیست و اغلب موضوعات مذہبی شان را از عقاید و ادیان دیگر مستعار گرفتہ اند ۔
ترکیب متضاد دیگری کہ درین جنبش مشاہدہ می شود و این جنبش آن را یکی از مشخصات ویژہ ای خود می پندارد آن مساوات مرد و زن است و نظر خاصی در مورد جایگاہ زن در جامعہ دارند۔ و در عین حال آنها قادر نیستند در بیت العدل اعظم شان از خدمات زن استفادہ کنند و تعداد رہبران نہ گانہ بیت العدل شان ہمہ مرد اندو این ایدہ آنہا یک محدودہ جہانی است۔
به طور مستقیم خدا یک ہستی موجود است که طبق تمایلات و احساسات مان ما زندگی مان را با آن ربط می دہیم۔این یک تلاش انسان است نہ یک اختراع۔ما بدنبال پیدا کردن خدا نمی رویم بلکہ ذات وی با وجود ما متصل است و دریافت آن وجود پرسش سوالاتی است کہ ہمیشہ از مذہب می شود۔
خداوند نہ تنہا یک ہدیہ آسمانی بشکل وحی بما دادہ است بلکہ با شکوہ و صمیمیت کامل تنہا پسرش را برای نجات ما فرستاد۔ و آشکار ساخت کہ ہرکسی بہ وی ایمان آورد نجات وزندگی ابدی را خواہد یافت۔ عیسی مسیح نمایندگی دقیق خدا را کرد۔ و بودن خدا را در این عالم ہستی بہ نمایش گذاشت۔ وی سمبول محبت خداوند در زندگی انسانہاست۔ وی یکی از علایم و نمایندگی نهایی از عشق فداکارانه و قهرمانانه او به عنوان قربانی عالی و بی گناه بودن بود۔ قربانی وی برای گناہان ما بود تا مارا از چنگ گناہ نجات دہد۔ مشارکت او در بشریت بعنوان بندہ بود و به منظور از بین بردن تمام گناه گناہ بشریت بود۔
شما فکر کنید،چگونه شخصی می تواند خدا را در لباس خود با گوشت و استخوان جا دہد۔وی در یک نگاہ منجی بشریت است و از سوی دیگر پسر خداوند است کہ برای نجات ما گماشتہ شدہ است۔
من به طور خلاصه توضیح دادم که شریک واقعیت است وباید این پدیدہ به عنوان گمراه کننده بودن به حداقل برسد و آن راباید صرفا یک ضعف انسان و یا نقص نہ پنداریم بلکه آن نقض را جدی پنداشتہ و جرم و جنایتی کہ ازان بر میخیزد آن را نہ تنہا بر ضد بشریت بدانیم بلکہ شورش و عصیان در برابر خالق بدانیم۔
این حایز اہمیت فراوان است و این قطب نمای اخلاقی است که توسط آن خدا قوانین آسمانی اش را بر روی لوح قلب انسان ہا ثبت نمودہ است۔ و این قلب ما است کہ توسط آن قوانین اعمال نیکو و زشت ما را تائید و یا محکوم می کند۔ نکوہش و سرزنش اعمال در ضمیر ما یک ودیعہ خداوندی است۔
خدا این ماده را به طور جدی گرفته است و من شما را تشویق می کنم کہ بہ ہمین ترتیب کار را انجام دادہ اعتماد بہ قدرت عیسیٰ مسیح داشتہ باشید۔
در نهایت این جهانی شدن دین ممکن بہ نظر می رسد ، این یک ایدہ خوب است و پاسخ خوبی بہ جناح ہای متخاصم کہ در پی جان یکدیگر اند۔ولی آیا این جنبش بہ عنوان اتحاد بر پایہ یک دین و بر اساس واقعیت استوار است؟
پس از همه ما در جہان کنونی و دنیای جدید بہ نحوی تغیراتی را مشاہدہ کردیم و پیشرفت ہای جوامع بشری در رشتہ ہای گوناگون را نیز می بینیم آیا این ہمہ پیش رفت ہا و پارادیم در دنیای جدید وضع جہان را بہتر خواہد ساخت و آموزش و پرورش ہای امروزی کہ منانی دین اند بہ عنوان شکست اخلاقی دیدہ نمی شود؟
دیدگاہ ہای انسان دوستی را کہ با کلام خدا و کتاب مقدس تفاوت دارد اگر بہ نظر عمیق مشاہدہ کنیم بہ این نکتہ می رسیم کہ کتاب مقدس تاکید بہ رسیدن والا و خدائی دارد کہ درجہ نہائی اخلاق و انسان دوستی است۔ و اگر انسان دوستی را فقط ملاک اخلاق قرار دہیم و از مذہب آن را جدا کنیم گویا با متن کتاب مقدس خیانت کردہ ایم۔
در نهایت، اگر جنبش به خودی خود دارای تناقضات داخلی مانند در آخر باید گفت کہ ادعا ہای عجیب و غریبی در این جنبش وجود دارد و دارای تناقضات داخلی می باشد۔ درین جنبش مانند گروہ ہای انشعابی دیگر بدعت ہا روز افزون ادامہ دارد و بر اساس مقررات اصلی خود پائبند بہ نظر نمی آیند۔ این جنبش ہمیشہ صحبت از صلح و آرامش جہانی می کند و دم می زند کہ صلح و امنیت را در عالم گیتی گسترش خواہند داد ولی اگر بہ تاریخچہ این جنبش یک نظر اجمالی بیاندازیم بہ این نتیجہ خواہیم رسید کہ در دوران آغاز این جنبش جنگ ہا و نا آرامی ہای شدیدی در جامعہ توسط پیروان ہمین گروہ بوقوع پیوست۔
همچنین چگونه می توان ادعای این جنبش را پزیرفت کہ در جہان مذہبی تعصب وجود ندارد و ترک تعصبات را شعار خود قرار دادہ اند۔ و برخی از موضوعات تعصب را کہ در مذہب وجود دارد باید حذف گردد چگونہ می توانند اختلاف ہای اساسی و کلی مذاہب را از بین ببرند۔ و ہمچنین اختلافاتی کہ این جنبش با مذاہب دیگر دارد چگونہ می تواند آن را جبران کند۔ برای تحمیل اینگونہ اہداف باید از تبعیض استفادہ کرد و باید کثرت گرا بود۔ برای حل و فصل عقاید متناقض و مخالف باید تنش را طوری حل وفصل کرد کہ عقاید دیگران را بہ اندازہ کافی رد کرد و خود باید یکطرفہ قضاوت کرد۔ اینگونہ قضاوت ہای یک جانبہ یکی از شاخص ہای جنبش بہائی است۔
این سازمان سعی کردہ خود را بہ آرمان ہای انسان برساند و در فلسفہ از مدینہ فاضلہ ای کہ صحبت شدہ اینہای سعی می کند آن را تحقق بخشند۔ درین سازمان ہمہ آرمان ہای بشری ستودہ شدہ است اما سوال این است کہ آیا می شود بہ آن ہمہ آرمان ہا دست یافت؟ این ہا از پلیت فورم برابری اجتماعی و صلح استفادہ می کنند۔ اینہا تا کنون با آنہمہ ادعا ہای بلند و عالی ہنوز موفق نشدہ اند اندکی تغیر در جامعہ بشری آورند۔ آنہا این ہمہ آرمان ہای بشری را بعنوان یک شعار استفادہ می کنند و ہنوز در جامعہ خود نیز نتوانستہ اند آن را بصورت کامل پیادہ کنند۔
با اینگونہ شعار ہا و الگو سازی ہا انسان در نہایت با نا امیدی مواجہ خواہد شد۔ آنہای کہ آرمان شان را در جہان متحد و بدون دخالت الہی جستجو می کنند برای آنہا منجر بہ نا امیدی خواہشد شد۔ داشتن یک باغ مجلل و زیبا درمیان کانون سیاسی و مذہبی مانند اسرائیل بہ این معنی نیست کہ این باغ زیبا و آراستہ باغ عدن خواہد شد و توسط آن نجات جامعہ ممکن خواہشد شد۔

چگونہ می توان با خدا رابطہ استوار کرد

منابع عقاید بہائیان

فارسی –Persian Farsi

Bahá’í Faith

Excerpts taken “From Handbook of World Religions, published by Barbour Publishing, Inc. Used by permission”

AMG’s World Religions and Cults, AMG Publishers, Chattanooga, Tennessee

“Reprinted by permission. “(Nelson’s Illustrated Guide to Religions), James A. Beverley, 2009,Thomas Nelson Inc. Nashville, Tennessee. All rights reserved.”

Find It Quick Handbook on Cults and New Religions

Copyright © 2005 by Ron Rhodes

Published by Harvest House Publishers

Eugene, Oregon 97402

Used by Permission.

منابع عقاید بہائیان

Tuesday, April 7th, 2015

کتاب مقدس

چہار قوانین روحانی

فیلم مسیح

انجیل با ضبط صدا

مراسم پاکی و طہارت

Tuesday, April 7th, 2015

زمانی که شما بہ بسیاری از ادیان بزرگ جهان نگاه کنید، درآن مشاہدہ خواہید کرد کہ نوعی از مراسم پاکی و طہارت در زندگی طبیعی و معمولی آنہا وجود دارد۔ در روز ہای معمول ما با حوادث و وقایع روزمرہ مواجہ می شویم کہ دران باقاعدگی زنان، خواب، تماس ہای جنسی، بیہوشی، انتشار خون ، انزال منی، استفراغ و بیماری وغیرہ پیش می آید۔
در بعضی از مذاہب این گونہ طہارت با وضو و آب انجام می گیرد و لی در بعضی مانند عقیدہ بہائی تمام بدن را زیر آب فرو می برند۔
برای یہودیان این مراسم طہارت شامل شستن دست و روست۔ برای مسلمان ہا وضو بخشی از طہارت است و برای ہندو ہا فرو رفتن در دریای گنگنا و جمنا طہارت محسوب می شود۔
اگر چه این ادیان آراء وسیعی با تفاوت ہای اساسی دارند و برای طہارت از آب استفادہ می کنند و برای پاک سازی بدن آب یگانہ عنصری است کہ بدن را از ہر نوع کثافت مادی و معنوی پاک می کند۔ برای پاک سازی چرا از آب استفادہ می شود۔ این برای وجود خیلی مہم پنداشتہ می شود۔ اگر برای شما برای پاکی بدن چندین انواع از اشیاء پیشنہاد گردد شما بی درنگ آب را ترجیح خواہید داد۔
این کار بہ گفتہ ضرب المثل قدیمی کہ نظافت جزو ایمان محسوب می شود خیلی جدی و لازم پنداشتہ می شود۔ با این حال گفتہ می شود کہ اینگونہ اعمال با امور فزیکی و مادی رابطہ دارد و نیاز بہ فعالیت ہای مداوم و مشابہ دارد۔ و برای پاک کاری ہمیشہ یک نوع حس را بہ انسان می بخشد کہ شامل عادات روزمرہ وی می شود۔انسان در زندگی اش ہموارہ احساس می کند کہ برای تقدس نیاز بہ پاکی دارد اینگونہ پاکی و رسیدن بہ یک نوع تقدس در انسان شایستگی را ایجاد می کند و انسان سعی می کند بی اخلاقی را از خود زدودہ بسوی کمال و سعادت بپیوندد۔
بنابراین به نظر می رسد فقط این لازم نیست کہ بہ طور کامل پاکی فزیکی مد نظر گرفتہ شود۔ و نمی توان بہ طور کامل برخی از جنبہ ہای نظافت را بصورت دقیق و کامل رعایت نمودہ و یا بعضی از عناوین را ترک نمودہ مطہر ساخت بلکہ مہم پاک بودن قلب انسان است کہ ماہیت انسان را تشکیل می دھد۔
به هر حال برخی از مزایای واقعی وجود دارد کہ اینگونہ مزایا بہ حمام کردن و شست و شو حل می گردد۔ اما برای دو جنبہ خارجی و داخلی یعنی بدنی و معنوی یک ارتباط عملی از طریق عادات و خصلت ہا قائم می شود۔ طہارت و پاکیزگی نہ تنہا مربوط بہ بہداشت فزیکی می شود بلکہ بہ نظر می آید کہ روح کہ غیر مادی است و جاودان است و توسط آن انسان روحانی خواندہ می شود برای این روح نیز پاکی و طہارت لازم است۔ کہ باید از طریق روش ہا مان افزودہ شود و تطہیر گردد۔پاکی بدنی مربوط بہ پاکیزگی پوست انسان و بہداشت صحی می باشدکہ نیاز بہ شستشو بدن دارد و این عمل پہوستہ و ہموارہ انجام می یابد۔ علاوہ برین عنصری دیگری کہ عنصرمعنوی انسان را تشکیل می دھد و مربوط بہ قلب انسان می باشد، آن نیز نیاز بہ پاکی و طہارت دارد۔
راجع بہ این عمل رابی یشوا ھمراھان یہودی خویش را چنین مخاطب می کند۔
متی 15: 117،11،2-20
در این وقت گروھی از فریسی ہا و علمای دین یہود از اورشیلم پیش عیسی آمدہ از او پرسیدند:  چرا شاگردان تو آداب و رسومی را کہ از پدران ما بہ ما رسیدہ است، نادیدہ می گیرند و پیش از خوردن غذا دست ہای خود را نمی شویند؟
انسان بوسیلہ آنچہ می خورد و می نوشد نجس نمی شود۔ بلکہ آن چیزی کہ از دھن او بیرون می آید ، او را نجس می سازد”۔
 آیا نمی فہمید کہ ھر چہ از راہ دھن وارد بدن شود بہ معدہ می رود و پس از آن بہ مبرز ریختہ می شود؟ 18 اما چیزہای کہ از دھن بیرون می آید از دل سرچشمہ می گیرد و آن ہا است کہ آدمی را نجس می کند۔ 19 زیرا افکار پلید، قتل ، زنا، فسق، دزدی، شہادت دروغ و تھمت از دل سرچشمہ می گیرند۔ 20 و اینہا است چیزہای کہ آدمی را نجس می سازند نہ نشستن دست ھا پیش از غذآ
غیر از کثافت بدن جنبہ دیگری نیز در انسان نہفتہ است کہ بہ سوی آن انسان باید توجہ عمیق داشتہ باشد۔ گناہ و شکست اخلاقی کہ پاکی روح را از بین می برد و انسان را بسوی تنزل می برد ، ترک آن باعث پاکیزگی روح و ماہیت انسان می گردد۔ این یک نمایش نامہ شکسپئر را بہ یاد می آورد کہ دران خانم مکبت فریاد می زند ” ازین نقطہ خارج شو” کہ وی می خواھد پس از مرگ شاہ دنکن از دست ھای خود گناہ خون آشام را پاک کند۔
در برخی با انجام دادن مراسم پاکی و نظافت از طریق اقدامات انفرادی یک راہ غیر مستقیم باز می شود کہ آشکارا بہ رسمیت شناختہ می شود۔ اعتراف بہ بی اخلاقی و پاک ساختن راہ باعث می شود کہ انسان از این گونہ کثافت ہا دور شود۔ یعنی اگر انسان خودش اعتراف بکند کہ وی عامل گناہ شدہ و گناہ را بعنوان گناہ بپذیرد دران صورت بہ یک نتیجہ خواھد رسید۔ انسان توانائی و صلاحیت آن را دارد کہ در معاملات روزمرہ اش از روش ھای پاکی استفادہ کند و ہر نوع کثافت کہ در کار وحرفہ اش پیدا می شود از آن دوری جستہ یک راہ صاف و بی آلایش را ادامہ دھد۔ باز ہم بہ عقیدہ من انسان دارای نا توانی ہای مرموز است کہ نمی تواند بعضی از مراسم را با اختیار و نیروی خود انجام دہد و انسان کہ دارای تونائی ھای محدود می باشد و توسط تقوا و آگاہی مراسم عبادی را کاملاً نمی تواند انجام دھد و راہی کہ بہ روی وی باز است عمل توبہ است کہ تا حدی برای جبران ساختن اشتباھات اش بہ وی دلجویی می بخشد۔ انسان ہموارہ توسط روش ھای مختلف سعی می کند بہ اعمال خود دلجوئی دھد و ممکن است بہ نحوی از وضعیت موجود تبریہ نمودہ وضعیت و حالت خود را بہ نحوی تغیر دھد۔ یگانہ پاکی پاکی قلب است کہ روح آدمی را از ہر نوع کثافت مصئون نگہ می دارد و در گذشتہ و آیندہ در ھر دو حال بہ انسان یک نوع امید و ایجاب می بخشد۔ این قطعی و حتمی است کہ درھمہ انسان ہا شخصیت ہای متفاوتی نہفتہ است ۔ و یگانہ چیزی کہ شخصیت انسان را پاک می سازد و تفاوت ھا را از بین می برد حس مقدس بودن ذات خداوند در قلب انسان است۔ کہ با حل و فصل آن توجہ باید شد۔ یک قضاوت باید در کار کرد ھای انفرادی شخص موجود باشد کہ ہر نوع کاری را کہ انجام می دھد آن را با خوشنودی و یا رضامندی خداوند مقایسہ کند و بعدا ً بسوی انجام آن اقدام کند۔
رومیان 2: 14-16
 ھر گاہ غیر یہودیان کہ دارای شریعت نیستند ، احکام شریعت را بطبیعتاً انجام می دھند۔ معلوم است کہ شریعت آنہا خود شان اند۔ با وجود اینکہ شریعت کتبی ندارند 15 رفتار شان نشان می دھد کہ مقررات شریعت در قلب ھای شان نوشتہ شدہ است و وجدان ھای شان نیز بہ درستی این را تائید می کند۔ زیرا افکار شان یا آنہا را ملامت می کند و یا از آن ھا دفاع می نماید۔ 16 مطابق بشارتی کہ من می دھم در روزی کہ خدا بہ وسیلہ عیسی مسیح ھمہ افکار پنھانی دل ھای آدمیان را داوری می کند، این کار انجام خواھد گرفت۔ 
انسان تلاش کرده است برای مقابله با این تنش در تشکیل توھم یا ایجاد یک گفت و گو مذهبی بہ عنوان یک ایدئولوژی و راہ حلی برای رسیدن بہ یک دیدگاہ روشن را پیدا کند۔ یک نوع بیماری روانی کہ دشمنی با خدا بودن است و انسان خیلی بہ سادگی گرفتار این گونہ فریب می شود و نیاز بہ ترک خدا را در وجودش پیدا می کند و لی دین مانند یک شاہراہ و یا خیابانی است کہ ہمہ این مسیر را پیمودہ و می پیمایند۔ ولی عدہ ای کہ از ایدہ ہای ضعیف مانند روان شناس معروف فروید و فانتزی افکار شان نشئہ می گیرد زود فریب آن را خوردہ بہ بی راہہ می روند۔ بنابراین جالب توجه است کہ انسان در ہر صورت یک روش آگاھانہ را در مورد خالق خود اتخاذ نمودہ و می نماید۔
درین ضمن می خواھم برای حل و فصل این معضلہ یک راہ حلی را پیشنہاد کنم کہ برخلاف سایر عبارات مسیحی چگونہ شخص مسیح در زندگی عادی بشر اثر میگذارد۔ انسان ہموارہ در تلاش پیدا کردن خدا بودہ و روش ھای متفاوتی را درین ضمن پیمودہ است۔ ولی اینجا کار مسیح روشی برای رسیدن بہ خدا نیست بلکہ رابطہ انسان را با خدا استوار کردن است۔ باید برای رابطہ پیدا کردن با خدا دنبال انسانیت رفت۔ برای ہمین گفتہ می شود کہ در انسان نقاط ضعف بہ سزای وجود دارد ولی توانائی ہای شخصی انسنا در پاکیزگی و خلوص نہفتہ است۔ درین ضمن لطف رایگان خداوند شامل حال بندگان می باشد کہ یک ھدیہ ای خداوندی پنداشتہ می شود۔
تیتوس 3: 5
 او ما را نجات داد۔اما این نجات بخاطر اعمال نیکوئی کہ ما کردیم نبود، بلکہ بہ سبب رحمت او و از راہ شستشویی بود کہ بہ وسیلہ آن، روح القدس بہ ما تولد تازہ و زندگی تازہ بخشید۔
رومیان 6: 23
 زیرا مزد گناہ مرگ است۔اما نعمت خدا در پیوستگی با خداوند ما، مسیح عیسی زندگی ابدی است۔

افسسیان 2: 8-9
زیرا بہ سبب فیض خداست کہ شما از راہ ایمان نجات یافتہ اید و این کار شما نیست بلکہ بخشش خداست۔ 9 این نجات نتیجہ اعمال شما نیست، پس ہیچ دلیلی وجود ندارد کہ کسی بہ خود فخر کند۔
یوحنا اول 1 : 7
 زیرا شریعت بہ وسیلہ موسی آغاز شد۔ اما فیض و راستی توسط عیسی مسیح آمد۔ 
یوحنا اول 1 : 9
 آن نور واقعی کہ ہمہ آدمیان را نورانی می سازد، در حال آمدن بہ دنیا بود۔
شاید شما باور نکنید کہ بین مسیحیت و ادیان دیگر تفاوتی وجود داشتہ باشد کہ در ضمن تعمید با آب بیان شدہ است۔ یا پاک سازی توسط غسل تعمید را شاید بعضی ھا مورد ایراد قرار دھند، اما من می خواھم کہ شما درین ضمن با من توافق کنید کہ برخی از موضوعات طہارت در ادیان مختلف شاید ہمانند و یکسان باشند۔ این عمل غسل تعمید فقط عمل شستشو نیست و نہ خود را با کلیسا معرفی کردن بلکہ ازین فرا تر عملی است کہ انسان را از نجاست نجات می دھد۔ غسل تعمید بہ عنوان یک اصل و اساس ایمانی یک عمل درست پنداشتہ می شود۔ در وحلہ اول این یک نوع سمبول و یا نمادی است کہ نشان گر قدرت موثر و پاک کنندہ را نشان می دھد، این عمل کاملاً دارای ارزش است و با زندگی کردن در مسیح یک عمل لازم پنداشتہ می شود۔ این عمل را برای مومنان بہ این وجہ انتخاب کردہ کہ مومنان در خدمت روح القدس شخصیت خود را تغییر دھند و بعد از یک عمل باز سازی این روش یک تحول درونی را در وجود انسان بہ ارمغان می آورد۔ این عمل تعمید فقط عملی نیست کہ ترکیب عناصر آکسیجن و ھیدروجن با ھم وصل شدہ و بدن انسان را پاک می کند بلکہ این بمعنی زندگی کردن در مسیح و زندگی در آب زندہ (ذات مسیح) و روح القدس است۔ این یک نوع نمایش و یا نمادی ہست کہ نشان گر شہادت ایمان است۔ فرو رفتن در آب و سر بیرون آوردن بہ این معنی است کہ انسانی کہ قبلاً وجود داشتہ ھنگام تعمید زیر آب رفتہ و مردہ و این آب کہ آب زندہ است بہ وی یک زندگی دوبارہ و زندگی تازہ بخشیدہ واین زندگی تازہ زندگی در مسیح نامیدہ می شود۔ این عمل تعمید و آب شہادت ایمان یک مومن شمردہ می شود۔
آب کہ علامت زندگی است و مسیح مانند آب است کہ بہ انسان ہا زندگی دوبارہ می بخشد و آنہای کہ در کثرت گناہ مردہ اند با غسل تعمید و ایمان آوردن بہ مسیح یک زندگی نوین را میابند۔ فقط با آب و غسل زندگی بدست نمی آید بلکہ نجات و روح القدس یک ھدیہ ای خداوندی می باشد کہ با تولد تازہ یک شخص دوبارہ با پاکیزگی و طہارت بہ این دنیا می آید و بقیہ اندگی اش را طبق فرمودات مسیح می گذراند۔ پس ازین عمل انسان از طریق مسیح و روح القدس زندگی دوبارہ می یابد و بہ این طریق شروع می کند زندگی اش را و ہمہ فعالیت ہایش طبق مقررات خداوند سپری می گردد۔
منظور مان از تولد دیگر و یا تولد دوبارہ این نیست کہ طوری کہ ہندو ہا و یا بودائی ھا عقیدہ دارند بلکہ منظور مان زندگی در مسیح و روح القدس یک نوع پاسخگویی بہ ایمان تازہ می باشد و این زندگی تازہ بہ معنی نجات در شخص مسیح می باشد۔
کتاب مقدس تشبیه این واقعیت را برای آیندہ اسرائیل بہ شکل ذیل بیان می کند کہ پیامبر عبری حزقیال 36: 2527 طوری گفتہ است
 شما را از بین اقوام و کشور ھای دیگر جمع می کنم و بہ وطن خود تان می آورم۔26۔ بر شما آب پاک را می پاشم و شما را از ھمہ نجاسات و آلودگی ھا و بت پرستی پاک می سازم۔ 27۔ دل نوی بہ شما می بخشم و روح تازہ ای را در وجود تان قرار می دھم ۔سل سنگی و نامطیع را از شما دور کردہ، در عوض دل نرم و مطیع بہ شما می دھم۔
یوحنا 7: 3739
 در آخرین روز کہ مہم ترین روز عید بود عیسی ایستاد و با صدای بلند گفت:  اگر کسی تشنہ است پیش من بیاید و بنوشد۔ 38 چنانکہ کلام خدا می فرماید: نہر ھای آب زندہ از درون آن کسی کہ بہ من ایمان بیاورد جاری خواھد گشت۔ 39 این سخنان را در بارہ روح القدس، کہ بہ مومنین او دادہ خواھد شد، گفت و چون ھنوز عیسی جلال نیافتہ بود ، روح القدس عطا نشدہ بود۔ 
یهودیان عہد عتیق در وظایف مذہبی و تشریفاتی شان در بہترین حالت از خدای خود راضی بودند۔ اما طوری کہ در عبرانیان 10 آمدہ این تنہا علامت پاکسازی یک بار در مسیح نیست بلکہ این عمل زندگی کردن در ” قربانی شدن برہ خدا” است کہ در طول عمر انجام میابد و انسان را از گناہان دور نگہ می دارد۔ اینکہ در مورد یہودیان می گویند کہ آنہا پس ازین نیازی بہ قربانی ، شریعت و نماز ندارند و روزہ و دیگر اعمال دینی شان کافی است اینگونہ افکار انکار از واقعیت ھای است کہ بہ وضوح در تورات بیان شدہ است اینگونہ عمل نقض مقررات و عصیان علیہ کتاب تورات می باشد۔
لاویان 11:17
زیرا کہ زندگی ھر موجودی در خون اوست و من خون را برای شما دادم تا برای کفارہ جانہای تان بر قربان گاہ بپاشید وھمین خون است کہ برای جان ھای مردم کفارہ می کند۔
مهم نیست که چگونه بسیاری از برای تان آنچہ لازم است مہم نیست کہ چگونہ آن را انجام دادہ اید بلکہ لازم این است کہ تا چہ اندازہ از گناھان خود دوری جستہ اید و رحمت خدا را توسط مسیح در اشعیا 53 یافتہ اید۔

به همین منوال بہ دوستان مسلمان ام می گویم کہ انکار از مرگ عیسیٰ مسیح اند۔ عیسی مسیح کہ یکی از جانشین ہای باشکوہ نوع ابراھیمی بود و خدماتی انجام دادہ کہ مناسب اھداف اش بود۔ وی رہبر باشکوہی بود کہ برای گناہان مان مصلوب شد و کفارہ داد۔ عبری 2: 918, 12: 2.
مصلوب شدن عیسی مسیح و اسلام
در پایان عیسی مسیح می تواند کہ بہ شما آب زندگی ببخشد و بطور کامل روح شما را تازگی، فرحت و شادمانی بخشد۔ حتیٰ پدر آسمانی مان می تواند شما را از این آب جرعہ ای نوشیدن رہنمائی کند ولی نمی خواھد خود تان ازان آب بنوشید۔ در آخر من شما دوستان را تشویق می نمایم کہ مانند آن زن سامری با خیلی سادگی استدعای این آب زندگی را بکنید۔ لازم است کہ برای رفع تشنگی معنوی و روحانی شما این کار آمد باشد و شما از ادیان و مذاہب دروغین دوری جستہ و از ہر نوع فرقہ و فلسفہ ای کہ مبنی بر کذب می باشد را ترک نمودہ تشنگی خود را توسط آن سیراب کنید۔ و برای این سیرابی از آن آب زندگی بپرسید (طلب کنید)۔
یوحنا 4: 10، 13-14
عیسی به او جواب داد: “اگر شما هدیه ای خداوند را می دانستید و از وی می خواستید کہ بہ من آب نوشیدنی بدہیدو شما از وی می پرسیدید و بہ شما گفتہ می شد کہ ازان آب زندگی بہ شما دادہ شدہ است۔” 13 عیسی مسیح گفت: ” ہر کسی کہ این آب زندگی را بنوشد وی بار دیگر مکرر تشنہ خواھد شد۔ 14 و ھر کہ آن آبی را بنوشد کہ من بہ آن می بخشم ھرگز دوبارہ تشنہ نخواھد شد۔ آبی کہ من بہ او می بخشم در روح و جسم وی بہ یک چشمہ جاری تبدیل خواھد شد کہ زندگی ابدی بہ وی خواھد بخشید۔ 
درآخر عیسی مسیح شما را دعوت می کند۔
متی۔ 11: 28-30
 پدر ہمہ چیز را بہ من سپردہ است۔ و ھیچ کس جز پدر، پسر را نمی شناسد وھیچ کس پدر را نمی شناسد بجز پسر و کسانی کہ پسر بخواھد پدر را بہ ایشان بشناساند 28۔ ای تمامی زحمت کشان و گران باران نزد من بیایید و من بہ شما آرامی خواھم داد۔ 29۔ یوغ مرا بر خود گیرید و از منن تعلیم یابید۔ زیرا من نرم دل و فروتن ھستم و جان ہای شما آرامی خواھد یافت، 30 زیرا یوغ من خفیف و بار من سبک است۔

چگونہ می توان با خدا رابطہ استوار کرد

مسلمان ہا و منابع اسلامی

فارسی –Persian Farsi

Ritual cleansing and purification

Ritual cleansing and purification

Sunday, April 6th, 2014

When you look at many of the major world religions they have some sort of cleansing ritual associated with normal life events such as with childbirth and death including their normal day to day actives of human experience as with menstruation, flatulence, sleep, sexual contact, unconsciousness, emission of blood, semen, vomit, and disease, etc.
Some of these purification rites involve ablutions such as are practiced among the Bahai Faith while others prefer their bodies to be completely immersed in water.
For the Jews this ritual involves such acts as hand washing and the Mikvah while Muslims have the Ghusl and Wudu. Hindus bathe in the holy river Ganges and practice  Achamana and Punyahavachanam. The Shintoist performs Misogi and the Native American Indian has their Sweat Lodge.
Though these religions have a vast array of differences in their world views there are some similarities or familiarities as involving some form of water which for them carries a real sense in which a person consciously discerns their uncleanness with an innate awareness that they are in some significant way defiled therefore in need of cleansing as symbolized by these actions with the use of this universal solvent as an agent of purification.
This self awareness as found in some religious expressions becomes a behavioral attitude towards having a mindful sense of a transcendent reality with a methodological approach according to the old adage of cleanliness is next to godliness. However to say that there is a correlation to this physicality or materialism as applying it as an effectual agent as dealing with divine disfavor and dissatisfaction or as an opportune to sanitize ones, so called, divine essence proves to be counterproductive  as constantly needing to repeat the same activities over and over again with an endless cycle of washings which intuitively seems to lack a complete sense or sufficient effect to sustainably cleanse. These reactions towards a need for sanctification and holiness seem to fail in creating a stockpile of merit as they are short lived as being negated with the brevity of time as they perpetually rewash themselves again and again as being subjected to their frequent immorality and imperfection as human beings. Thus it appears this need for repetitiveness to be thoroughly cleansed can’t be entirely removed in the ultimate sense as leaving some aspects of their being unclean and in need of someone else who is capable to reach the unreachable part of their self identity as eliminating the defilement of their human hearts.
Anyway there are some real practical benefits of hygiene when it comes to bathing and washing but to make a direct association between the internal and external facets of an individual through these habitual mannerisms of superficial skin deep treatments, which may be sincere and outwardly appear to be a form of wisdom, yet are unable to penetrate beyond the surface level as connecting the physical realm to that of the immaterial and immortal soul  as contributing towards an individuals spiritual well being.
Rabbi Yeshua put it this way as addressing His fellow Jews concerning such practices

Matthew 15:1-2,11, 17-20
15 Then Pharisees and scribes came to Jesus from Jerusalem and said, 2 “Why do your disciples break the tradition of the elders? For they do not wash their hands when they eat.”
11 it is not what goes into the mouth that defiles a person, but what comes out of the mouth; this defiles a person.”
17 Do you not see that whatever goes into the mouth passes into the stomach and is expelled? 18 But what comes out of the mouth proceeds from the heart, and this defiles a person. 19 For out of the heart come evil thoughts, murder, adultery, sexual immorality, theft, false witness, slander. 20 These are what defile a person. But to eat with unwashed hands does not defile anyone.”
Apart from human filth the other aspect of this matter may deal with the significant sense and understanding of a deeper realization to remove the impurity of guilt and shame left behind from their moral failures. This reminds of the Shakespearean play in which Lady Macbeth shouts “Out, damned spot” concerning her role in the death of King Duncan as a need to remove the sin stained bloodshed from upon her hands.
In some respect by performing these rituals it becomes an indirect way through their actions to openly confess as recognizing their state of immorality and therefore washing becomes a way of responding according to their human ability and self effort to somehow mysteriously do the job as sufficiently dealing with their moral failures with this compulsive drive to be made clean. Again, I believe this fails to demonstrate an efficacy regardless of their awareness, desire, piety and zeal in performing these rites as the sufficient means to reconcile or ratify  these matters through the limited and dependent abilities of human factors as a somewhat penitent act to offset as to appease, gain favor and acceptance by these various methodologies. Even if all this were somehow possible then when would  it ever be enough to absolve their status or state of uncleanliness and to what degree of scrubbing can sufficiently eradicate the tattooing that has indelibly left its mark upon the heart which has pigmented the spirit and soul with death from both its past and future actions.
Conclusively there is a real conscious sense which is inherent within all mankind that we have violated the standard of a holy God as indicative with an impending sense of a future judgment for those who fail to resolve this substantial conflict.

Romans 2:14-16
14 For when Gentiles, who do not have the law, by nature do what the law requires, they are a law to themselves, even though they do not have the law. 15 They show that the work of the law is written on their hearts, while their conscience also bears witness, and their conflicting thoughts accuse or even excuse them 16 on that day when, according to my gospel, God judges the secrets of men by Christ Jesus.

Mankind has struggled to deal with this tension in forming or creating a delusional religious dialogue of ideologies as blazing a trail in finding a solution to navigate this journey towards enlightenment while the hostility of the deceived  anti-theistic psychopath just plainly denies the need to leave their personal abode as to venture out on a quest, which according to their belief, leads to no where as religion becomes an avenue by which weak willed persons have succumbed to the Freudian neurosis of fantasy as seeking a path to a make believe land.  So interestingly, either way, mankind has found a method to traverse or cope with this matter as to self manage this conscious appeal from the Creator.
In response to this crisis I would like to suggest a solution by means of the person and work of Christ who unlike other religious expressions isn’t about mankind trying to find, approach or reach out to God but rather it is about God pursuing mankind relationally with humanity reciprocating a trust response. Thus it isn’t according to the the strength, or for that matter weaknesses, of mankind’s personal abilities but rather cleanliness and purity has been graciously offered as a free gift resulting in fellowship and worship by which God, not us has made possible.
Titus 3:5
5 he saved us, not because of works done by us in righteousness, but according to his own mercy, by the washing of regeneration and renewal of the Holy Spirit.
Romans 6:23
23 For the wages of sin is death, but the free gift of God is eternal life in Christ Jesus our Lord.
Ephesians 2:8-9
8 For by grace you have been saved through faith. And this is not your own doing; it is the gift of God, 9 not a result of works, so that no one may boast.
1 John 1:7 
7 But if we walk in the light, as he is in the light, we have fellowship with one another, and the blood of Jesus his Son cleanses us from all sin.
1 John 1:9
9 If we confess our sins, he is faithful and just to forgive us our sins and to cleanse us from all unrighteousness.
You may object in believing Christianity to being no different than any other form of religious expression with its cleansing sacrament of Water Baptism and in part I would have to agree with you as for some it is no more than a mere bath as going through the motions of identifying with the Church but who are in essence unclean as pseudo believers. True baptism, as a central tenet of the faith, primarily serves as an outward sign or symbol of the effectual and cleansing power of the perfect and precious life blood of Jesus which redemptively purifies all believers in judicially declaring them righteous as coinciding with the transference of the Holy Spirit as the personal change agent who through the process of regeneration brings about an inner transformation. Thus the act of water baptism is a witness or testimony to a reality that didn’t come by combining the elements of hydrogen and oxygen in order to benefit from a liquid but rather it was through the saving work of Christ and the living water of the Holy Spirit as the dynamo that inhabits a person as evidenced by a changed heart and life. It is God Himself that gives the good gift of salvation and the Holy Spirit which does not subsist through the plunging efforts of human baptizers and therefore water baptism becomes only a glimpse concerning this heavenly reality of the power of God in this womb like transaction as giving new birth to a person, not as being born of human will or origin such as with religious activities, but rather through the initiation of God as being born from above or born again through Christ and the Holy Spirit. This being born anew is not to be confused with the Hindu and Buddhist concept of rebirth, as it is the resultant work of Christ who imparts the Holy Spirit as contingent upon His initiative followed with a responsive act of faith or trust in His salvation.
The scriptures likens this reality based on future redemption of Israel according to the Hebraic prophet Ezekiel 36:25-27.

25 I will sprinkle clean water on you, and you shall be clean from all your uncleannesses, and from all your idols I will cleanse you. 26 And I will give you a new heart, and a new spirit I will put within you. And I will remove the heart of stone from your flesh and give you a heart of flesh. 27 And I will put my Spirit within you, and cause you to walk in my statutes and be careful to obey my rules.

Rabbi Yeshua said it this way during the Feast of Tabernacles or Sukkot in

John 7:37-39
37 On the last day of the feast, the great day, Jesus stood up and cried out, “If anyone thirsts, let him come to me and drink. 38 Whoever believes in me, as the Scripture has said, ‘Out of his heart will flow rivers of living water.’” 39 Now this he said about the Spirit, whom those who believed in him were to receive, for as yet the Spirit had not been given, because Jesus was not yet glorified.

The ancient Jews at best had a temporal satisfaction in their ritualistic duties to God but as stated in Hebrews 10 these were only symbols not the reality  themselves as Christ’s offering for our cleansing was given once and for all as the perpetual sacrificial offering as the “Lamb of God” who takes away the sins of the world. To say that Jews don’t need a sacrifice today as the rituals of prayer, fasting and good deeds will suffice as being satisfactory is an act of violation and rebellion against the inscripturated word as denying the fulfillment of the Torah regarding, Leviticus 17:11.

11 For the life of the flesh is in the blood, and I have given it for you on the altar to make atonement for your souls, for it is the blood that makes atonement by the life.

No matter how many Mitzvot you perform what surety is there that you have done enough or that your sins have been forgiven apart from the provisional sacrifice of God’s mercy and grace through the Messiah in Isaiah 53?
Likewise for my Muslim friends to deny the death of Jesus as some semblance of failure within the prophetic office entirely misses the point that this was God’s glorious plan to provide an Abrahamic type of  substitutionary atonement by means of the Messiah whose temporary disgrace and shame served as a joyous purpose and occasion as enduring the cross in leading many to glory, Hebrew 2:9-18; 12:2.

jesusandjews.com/wordpress/2011/07/14/crucifixion-of-jesus-christ-and-islam/

In closing Jesus can give you living water which can completely and fully satisfy  and refresh your soul and even though the heavenly Father can lead you to this water He won’t make you drink of it. So finally I would encourage you my friend, like the Samaritan woman, to simply ask for this living water which is essential towards quenching your spiritual thirst apart from false religions, cults  and philosophies which will only leave you high and dry as only being thirsty once again.

John 4:10, 13-14
10 Jesus answered her, “If you knew the gift of God, and who it is that is saying to you, ‘Give me a drink,’ you would have asked him, and he would have given you living water.” 13 Jesus said to her, “Everyone who drinks of this (well) water will be thirsty again, 14 but whoever drinks of the water that I will give him will never be thirsty again. The water that I will give him will become in him a spring of water welling up to eternal life.”

Lastly Jesus invites you!
 
Mt 11:28-30
28 Come to me, all who labor and are heavy laden, and I will give you rest. 29 Take my yoke upon you, and learn from me, for I am gentle and lowly in heart, and you will find rest for your souls. 30 For my yoke is easy, and my burden is light.”
How to have a realtionship with God

www.jesusandjews.com/wordpress/

 

 

 

The Holy Bible, English Standard Version® (ESV®) Copyright © 2001 by Crossway, a publishing ministry of Good News Publishers. All rights reserved. ESV Text Edition: 2007

सभी रास्ते परमेश्वर तक ले जाते हैं

Thursday, March 29th, 2012

कुछ लोग सतह के स्तर का अवलोकन करके इस निष्कर्ष पर पहुँच सकते हैं और सुंदरता सिर्फ त्वचा तक का गहरा हो सकता है पर धर्म नहीं हो सकता. दुनिया के सभी धार्मिक विचार के नीचे गुप्त विचारों और सिद्धांतों का दलदल है जो शाब्दिक रूप से आपको डूबा देगा. 

इसके अलावा एक समूह / संस्कृति में ‘इश्वर’ की अवधारणा होने और कुछ चीजें एक होने से उसका ये मतलब नहीं है के वहाँ पर अनुकूलता का एक संश्लेषण है.

दुनिया के बहुत से ऐसे धार्मिक विचार एक दुसरे के परस्पर विरोधी हैं. यदि आपने तुलनात्मक धर्मों और संस्कृतिओं का अध्ययन किया है तो आप पहले से ही इस निष्कर्ष पर आ गए होंगे.

उदाहरण के लिए, शैतानी बातें ईसाई धर्म के तुलना में सबसे चरम अर्थों में विरोधी हैं जिनमें कोई सुलह नहीं.

शायद किसी किसी को ये विचार अच्छ लगता है क्योंकि ये विश्वासों के मतभेदों के बीच तनाव को सुलझाकर एक बहुलवादी और मिलाजुला समाज के गठन में मदत करता है.

ये आंदोलन हालांकि वे धर्म के आम शीर्षक के अंतर्गत आ सकते हैं पर ये किसी भी हालत में मिलने वाले दोस्त नहीं हैं.

कुछ लोग इस विचार को इसलिए रख सकते हैं क्योंकि उनके अपने स्वयं के व्यक्तिगत विश्वास प्रणाली को न्यायोचित ठहराने के लिए इसका आवश्यकता है और ये भी संभव है के उन लोगों ने ये किसी से सुना और इस बात पर ज्यादा ध्यान नहीं दिया. 

फिर भी, ये बात के “सभी रास्तें इश्वर के तरफ ले जाते हैं” वास्तव में खुद में ही पदों की एक विरोधाभास है. हम कह सकते हैं के किसी एक चीज को करने के लिए बहुत से तरीके होते हैं, लेकिन जब वो सीधे संघर्ष में हैं और विपरीत दिशाओं में जा रहे हैं तो उन्हें एक जगह में लाने के लिए एक अच्छे मार्गनिर्देशन का जरूरत पड सकता है पर ये भी उन सभी के लिए सिर्फ एक दुसरे के बगल से से गुजर के अपने जीवन के रास्ते पर अपने ही पथ पर आगे बढ़ने का जगह हो सकता है और वो एक दुसरे से कभी मिल या जुड नहीं सकते. 

व्यावहारिक रूप से बात करें तो कट्टरपंथी राष्ट्रवादी हिंदु भी इस दर्शन पर विश्वास नहीं करते क्योंकि अगर वो करते तो वो अन्य धार्मिक विचारधाराओं की ओर शत्रुतापूर्ण भावना नहीं रखते. इसके अलावा पूर्वी गुरु भी इन दार्शनिक विचारों को अपनाने के लिए पश्चिमी विचारकों को परिवर्तित करने की कोशिश नहीं करते.

वैसे भी दुनिया के कुछ विचारों में विरोधाभास कोई समस्या नहीं है, भले ही हमारा दिमाग हमें कुछ और बताता है. जैसे की मैंने हिंदू धर्म के देवताओं कहके मेरे दुसरे पोस्ट में लिखा है मुझे लगता है के ये उन धर्म और दर्शन के लिए काम कर सकता है जिनका कोई नीयम नहीं है पर वास्तव में लोग इस तरह के तर्क अपने हरेक दिन के जीवन में प्रयोग नहीं करते हैं.

वैसे भी एक संस्कृति जो विरोधाभास को गले लगाता है उसके मानसिकता को समझने में मुश्किल हो सकता है क्योंकि वो कारण को हटा देते हैं और विज्ञान और दर्शन के तर्कसंगत विचारों को भी नहीं मानते हैं. 

उदाहरण के लिए, आप सच के गुरुत्वाकर्षण बल जो आपके शारीर को खींचता है उसके असर से गिरे बिना किसी धार्मिक विश्वास के चट्टान पर से नहीं कूद सकते हैं. 

आप किसी आते हुए बस के आगे इस विश्वास के साथ खड़े नहीं हो सकते हैं के वो सिर्फ एक भ्रम है पर आपको सच के सामने झुकना ही पड़ेगा क्योंकि यह जड़ता की ताकतों पर लागू होता है.

हम वाइली कोयोट के दुनिया में नहीं रहते हैं जिसका लगता था के १००० जिंदगी है और जो मृत्यु को चतुरता से मात दे सकता था और अपने कर्मों के परिणामों से कोई हानि नसेह्कर कब्र से निकल आता था. 

 www.youtube.com/watch?v=j4JbWb5xVEU&feature = fvw

यह लंबे समय तक दिखाने के लिए एक अच्छा कार्यक्रम बन सकता है पर हम ये बात अपने दिल में जानते हैं के मानव जीवन के नाटक के असली मंच पर ये इस तरह से काम नहीं करता है. 

इसके अलावा दार्शनिक रूप से कहें तो एक शादीशुदा अविभाहित नहीं हो सकता है और वैसे ही शैतानिक इशाई या फिर इशाई शैतानिक नहीं हो सकते हैं.

अंत में, बाइबलिय रूप से कहें तो ऐसे दो रास्ते हैं जो एक दुसरे का खंडन करते हैं. एक (कई) व्यापक है जो विनाश की ओर पहुंचाता है और दूसरा (एक) संकीर्ण है जो जीवन की ओर ले जाता है. येशु ने कहा के मैं ही रास्ता, सच्चाई और जीवन हूँ और उनके द्वारा छोड़कर कोई भी परमेश्वर तक नहीं पहुँच सकता है.

जैसे के हम में से बहुत को चलने के लिए पैर दिया गया वैसे ही हमें आगे बढ़ने के लिए रास्ता भी दिया गया है. आपके लिए मेरा चुनौती ये है के क्या आप वो व्यापक रास्ता लेना चाहेंगे जो सभी रास्तें मिल कर बनता है या फिर आप उस संकीर्ण रास्ते पर चलने और उसमें खोजी करने की हिम्मत करेंगे जो आपको सच तक पहुंचाएगा?

 

 

कैसे भगवान के साथ एक रिश्ता बनाएं

jesusandjews.com/wordpress/2012/01/10/कैसे-भगवान-के-साथ-एक-रिश्त/

 

अन्य संबंधित लिंक

हिंदू संसधानें

हिंदू-धर्म

All Paths Lead to God

बहाई विश्वास के संसाधन 

Saturday, December 31st, 2011

 ऑडियो संसाधन

 

 

 लिखित बाइबल

 

 

“यीशु की फिल्म”


 

देवताओं मुक्ति डाटा की “चार आध्यात्मिक कानून” योजना

बहाई आस्था

Sunday, December 25th, 2011

यह धर्म भी बहुत से पूर्वी दर्शन जैसा है जो मानवता की ओर अर्द्ध उदार धारणा रखता है और विभिन्न धार्मिक विचारधाराओं के तत्व को भी सामिल करता है.

जैसा कि मैंने पहले मेरे अन्य लेखों में कहा है जो हिंदू धर्म, काओ दाई और साई बाबा से संबंधित थे, बहाई आस्था भी धर्मों के प्रस्तावित सत्य की प्रक्रिया या प्रणाली के बिच के फरक को ज्यादा ध्यान ना देते हुए धार्मिक विश्वास के आम तत्व पर बराबर जोड़ देता है. तो इन सभी धर्मों का मिलकर एक हो जाना तुलनात्मक धर्म का ज्यादा सरलीकरण है जो अनावश्यक रूप से दूसरों की धार्मिक पहचान के कमी को इनकार करता है.

विडंबना यह है, बहाई धर्म दुनियाके व्यवस्थित धर्मों में खुद को मानता है और अपने अनोखे धार्मिक इतिहास को बनाए रखता है जो इस आंदोलन को कहने के लिए बहाई बनाए रखता है जो इसके सार्वभौमिक स्थिति के विपरीत है. यहां तक कि नाम ही विशेष रूप से “बहाई आस्था” दिया गया है जिसके द्वारा यह अपने स्वयं के सिद्धांतों, कानूनों, और परंपराओं को बनाए रखता है.

बहाई पहले इस्लामी शिया परंपरा से आया था जिसमें वो अंत समय के मसीही आंकड़ों पर जोर देता है जिसको १२ वें इमाम या महदी कहा जाता है.

यह सब सिय्यिद `अली मुहम्मद या मिर्जा अली मुहम्मद से सुरु हुआ जिनको पैगंबर मोहम्मद का रिश्तेदार माना जाता था और जो अपने रिश्तेदार की तरह गहरे ध्यान के द्वारा आत्मज्ञान पा चुका था जिसके द्वारा उसे ये विश्वास हुआ के उसे मसीहा के आने के लिए मार्ग बनाने के लिए दरवाजा या बाब चुनागया है बिलकुल बाप्टिस्ट यहुन्ना की तरह.

हैरानी की बात ये है की, उनके उत्तराधिकारी मिर्जा हुसेन – `अली नूरी या बहुउल्लाह तो बाब का पसंद भी नहीं था जो इस बात का संकेत होना चाहिए के यहाँ कुछ गलत था बल्कि यह बहाउल्लाह के भाई मिर्ज़ा याह्या नूरी था जिसको चुना गया और इस बात ने इस आंदोलन के सुरुवात से ही दरार बना दिया था जो पहले ही अपनी धार्मिक एजेंडा के विपरीत विभेद या विखंडन के पथ पर चल पड़ा था.

अब इस आंदोलन के सैद्धांतिक विवादों के विषय में बात करें तो ये मानव के नैतिक विकास को ज्यादा मानकर पाप का वास्तविकता और उसके बुरे परिणाम को इनकार करता है और फिर भी पिछली सदी समय की शुरुआत से सबसे खुनी रहा है. बुराई या मुझे कहना चाहिए बुराई के परिणाम तेजी से प्रौद्योगिकी के विकास की प्रक्रिया की वजह से बढ़ चूका है जिसमें सबसे ज्यादा मानवता दुष्ट साम्राज्य के नरसंहार प्रवृत्ति की वजह से विलुप्त होने के नश्वर खतरे में है. हमने जर्मनी के फ़ासिज़्म के अत्याचारों को देखा है और यह सब प्रलेखन के साथ आज भी हमारे बीच लोग हैं जो इस बात को इनकार करते हैं के ये कभी हुआ था और ये उनसे अलग नहीं है जिसको बहाई पाप और दुस्टता को मानव के प्रगति में सिर्फ एक गड़बड़ के रूप में खारिज करके समर्थन करता है.

इस के इलावा बाब ने कहा है के वो पूर्ति के युग में जा रहा था पर वास्तव में पिछली सदी का परिणाम रक्तपात का एक युग था जिसके पीछे आज उत्तर कोरिया और ईरान का बुरा तानाशाही आने वाला था.

बहाउल्लाह के बेटे अब्दुल बहा बहाई के उत्तराधिकारी हुए और १९११ में उन्होंने अपना पहला सार्वजनिक भाषण दिया जिसमें उन्होंने दुनिया के बारे में नवी के तरह ये कहा के वो आत्मज्ञान की स्थिति में है जब युद्ध खतम होजाएगा और शांति राज करेगा जिसके द्वारा मानव जाती अंत में भाइयों के रूप में एकजुट हो जाएगा. इस पिछली सदी में  कई अन्य वैश्विक झड़पों और दो विश्व युद्धों के बिच ये अवस्य हुआ होगा.

तो जब बाइबिल परिप्रेक्ष्य से इस भविष्यवाणी के बात की विफलता को देखते हैं तो शास्त्र भविष्यवाणी की सच्चाई के सम्बन्ध में एक साधारण परीक्षण को अंकित करता है के अगर जो नवी कहता है वो हुआ तो वो परमेश्वर से आया है और अगर नहीं हुआ तो वो एक झूठा नवी है और अब्दुल बहा के विषय में तो पिछली बात ही सही लगती है.

व्यवस्था विवरण १८:२२

ये बात मुझे यिर्मयाह भविष्यद्वक्ता के समय के दौरान भविष्यवाणी के आवाज की याद दिलाता है जब झूठे भविष्यद्वक्ता कह रहे थे “शांति, शांति, जब वहाँ शांति नहीं थी. “

वैसे भी यह मुझे मेरे अगले बिंदु के तरफ ले जाता है जिसमें ये आंदोलन बहाउल्लाह की जिंदगी को मसीह के दुसरे आगमन के पूरा होने के रूप में देखता है जो इस निर्वासित नेता और उसके परिणामी आंदोलन ने जो कुछ भी थोडा बहुत किया था उसके लिए एक निराशा है. इसके अलावा मसीह का दूसरा आगमन को अस्थायी या आंतरायिक शासनकाल के रूप में नहीं सोचा गया है और इसके बाबजूद बहाउल्लाह की एक इंसान की तरह १८९२ में मृत्यु हो गया. नाही दुसरे आगमन को जेल के एकान्त कारावास के रूप में वर्णित किया गया है बल्कि उसे एक गौरवशाली शासन के रूपमें प्रदर्शित किया गया है जिसमें की भव्यता मैं वो दुनिया के देशों के बीच शक्ति में विराजमान होंगे.

यहां तक कि अपने समय के दुनिया के नेताओं को पत्र लिखने के उनके प्रयासों का दुनिया के पाठ्यक्रम को पुनर्निर्देशित करने में कोई परिणामी प्रभाव नहीं था.

कुछ अन्य विसंगति यशायाह में यीशु से सम्बंधित भविष्यवाणी के बारे में है जिसको बहाउल्लाह के साथ संबद्ध किया गया है और अभी तक रोचक रूप से बहाउल्लाह के बंश का इसराइल के राष्ट्र के संबंध में कोई वंशावली सम्बन्ध नहीं पाया गया नाही उन्हें राजा दाऊद का एक वंशज माना जाता है. सुसमाचार लेखकों ने इसी वजह से येशु के वंशावली के आंकड़ों पर जोर दिया है ताकि यीशु की प्रत्यायक पर जोर दिया जासके और पुराने करार में येशु के मसीहा के रूपमें जो भविष्यवाणी है वो पूरा होसके.

इसके अलावा बहाउल्लाह की पहचान यशायाह ५३ के पीड़ित नौकर के रूप में करना एक अतिशयोक्ति होगा और उनके जीवन के प्रकाश में एक कट्टरपंथी प्रस्थान होगा. सबसे पहले पीड़ित नौकर का अभिप्राय पापों की क्षमा के लिए एक प्रायश्चित्त होना था जो स्पस्ट रूप से बहाउल्लाह के मानकों और प्रयोजन के बाहर था और इस आंदोलन के एजेंडा के विपरीत बुराई और पाप को महज एक मानवीय कमजोरी के रूप में मानता है. फिर भी यशायाह पाप को भगवान के आगे एक अपराध के रूप में बहुत गंभीरता से लेता है जिसका मतलब है के सिर्फ एक धर्मी दास अपने मौत के बलि के माध्यम से इश्वर के साथ हमें सामंजस्य कर सकता है.

एक और विवाद उसके इस्लामी जड़ों का प्रभाव है जो एक उत्कृष्ट इश्वर का विचार रखता है और जो सब के लिए एक हैं. अब इस तरह के अंतर को अन्य पवित्र पुरुषों के विपरीत में कैसे सुधारा जा सकता है जो इश्वर की आवश्यक प्रकृति के बारे में नास्तिक / बहुदेववादी , जीववादी, सर्वेश्वर्वादी, वेदांत, पनेंथेइस्टिक, देइस्टिक, त्रिदेववादी आदि विचार रखते हैं.

यदि हम इश्वर की बात की चर्चा करते समय जीवशास्त्र के मतभेद को एक प्रारंभिक बिंदु के रूप में सामंजस्य नहीं कर सकते तो ये कैसे कह सकते हैं के सब भविष्यद्वक्ताओं और उनके संदेशों का मूल एक ही है?

एक बाक तो बिलकुल पक्का है अगर हम इश्वर की प्रकृति या अन्य सैद्धांतिक भेद के बारे में बात करें के ये बहुत से विचार एक दुसरे के कट्टर विरोधी रहे हैं और इन्हें सामंजस्य नहीं किया जा सकता है. तो संक्षेप में बहाई विश्वास एक पूरा रहस्योद्घाटन नहीं है बल्कि बहुत से प्रतिस्पर्दी धार्मिक परंपराओं को मिलाने और संस्कारी बनाने के प्रयास में एक विरोधाभास है.

इसके अलावा एक और तत्व है जो इस आंदोलन को अस्पष्टता मैं छोड़ता है और वो बात ये है के वो मृत्यु के बाद के जीवन को परिभाषित नहीं कर पाते हैं सिवाय ये कहने के की बाइबल स्वर्ग और नरक के बारे में जो कहता है वो झूट है और ये अवधारणा केवल प्रतीकात्मक है.

बहाई में केवल कुछ ऐसे विचार हैं के दिवंगत आत्मा प्राणि एक अस्पष्ट वास्तविकता में किसी भी तरह अपने अस्तित्व को जारी रखते हैं. फिर भी बाईबल मृत्यु के बाद जीवन के विषय में एक विशिष्ट विचार देता है और इस घटना को चिकित्सा के अधिकारियों द्वारा प्रलेखित किया गया जिसमें स्वर्ग और नरक के लिखित चित्रण भी मौजूद है.

क्या नर्क वास्तव में है?

इसके अलावा बहाई के बीच, सच अनुकूली है और फिर भी सच्चाई समय को अतिक्रमण करता है और ऐसा जरूरी नहीं है वो समकालीन समाज के लिए सापेक्षिक हो जो लोगों के भावनात्मक जरूरतों पर आधारित रहके “क्या काम करता है” उसको फिर से परिभाषित करे. आज के लिए क्या सच है इसे कल की गलती के रूप में या भविष्य के भूल के रूप में मानना सत्यवादिता प्रमाणित नहीं करता है सिवाय इसके के ये कहा जाए के ये बात व्यक्तिगत पसंद की ओर समकालीन नहीं था.

इस आंदोलन के लिए एक और विरोधावास महिलाओं की समानता के विषय में इसका विचार है और फिर भी अभी तक वे यूनिवर्सल हाउस अफ जस्टिस के नौ नेताओं के बीच सेवा करने में सक्षम नहीं हुए हैं और सिर्फ यही नहीं लेकिन और भी सीमाएं हैं जिसमें दुनिया के कम ही मान्यताओं / धर्मों को जगह मिला है जो इसको सार्वभौमिक ना बनाकर संकीर्ण बनाता है.

स्पस्ट रूप से इश्वर एक निजी व्यक्तित्व हैं और इसी लिए उन्होंने हमें सामाजिक प्राणी बनाया है जिससे हम रिश्तों के आधार पर हमारे प्यार और भावनाओं को आदान – प्रदान करते हैं जिसकी वजह से हम केवल मानव को छूने के लिए ही नहीं तरसते बल्कि कभी कभी हम में एक गहरा इच्छा होता है के जीवन और प्रासंगिकता के मुख्य सवालों को समझने के लिए  हम किसी वास्तविकता से आत्मिक रूप से जुड जाएँ जो हम से भी परे हों. ये खोज केवल एक मानव आविष्कार नहीं है, लेकिन ये हमारे भीतर ऐसे डाल दिया गया है के हम अनिवार्य रूप से तलाश करेंगे और इश्वर को पाएंगे.

इश्वर ने हमें उनके शानदार रचना के प्रदर्शन के लिए एक सामान्य रहस्योद्घाटन जैसा सिर्फ एक उदात्त उपहार नहीं दिया है बल्कि उन्होंने अपना प्यार प्रकट करने के लिए अपने अकेले पुत्र को , पुत्रों को नहीं , भेजा ताकि जो कोई भी उनमें विश्वास करेगा उसे अनंत जीवन का निश्चित्ता मिल जाएगा. यीशु परमेश्वर के व्यक्तित्व का सटीक प्रतिनिधित्व थे जैसे वो एक प्यार करने वाले इश्वर के व्यतिगत प्रकृति को अपने मानवता में दिखाते थे और जिसके द्वारा उन्होंने नाशवान का चिन्ह भी लिया जिससे उनके निस्वार्थ और वीर प्यार को एक  मासूम बलिदान के रूप में देखा जा सके. मानवता में उनकी भागीदारी एक दास के तरह था जिसका ये मतलब नहीं है के उन्होंने ज्ञान के कुछ रहस्योद्घाटन दिए बल्कि उन्होंने हमारे लिए अपना जीवन दिया ताकि एक पवित्र और धर्मी इश्वर के आगे हमारे सभी अपराध को नष्ट करके हमारा औचित्य साबित हो सके. इश्वर इससे ज्यादा कितना व्यक्तिगत हो सकते हैं के उन्होंने सम्बन्ध अनुकूल बनाने के लिए मांस और हड्डी का कपड़ा धारण करने में भी भाग लिया.

मैंने संक्षेप में ये समझाने की कोशिस की है के बुराई एक वास्तविकता है और इसे कम करके भ्रामक नहीं बनाना चाहिए और ये केवल एक मानविय कमजोरी या दोष भी नहीं है बल्कि ये न केवल मानव जाति के खिलाफ लेकिन सृस्टीकर्ता के खिलाफ  एक गंभीर उल्लंघन और विद्रोह का अपराध है. कृपया अपने होश को संप्रेषित मत कीजिए क्योंकि यह एक नैतिक कंपास है जिसके द्वारा इश्वर ने भीतरी रूप से उनके कानूनों को हमारे दिल में डाल दिया है जो या तो हमारे कार्यों की निंदा करता है या तो पुष्टि करता है. इश्वर ने  इस बात को गंभीरता से लिया है और मैं आपको इसी तरह यीशु के बचाने की शक्ति में विश्वास करने के लिए प्रोत्साहित करता हूँ.

अंत में धर्म के इस वैश्वीकरण एक अच्छा विचार के जैसा दिख सकता है या फिर युद्धरत गुटों के विविधता के लिए धर्म के माध्यम से एकीकरण पाने के लिए एक जबाब हो सकता है पर क्या ये आंदोलन वास्तविकता पर आधारित है? इस सब के बाद भी क्या हम धर्म और शिक्षा के वाहन का उपयोग करके एक नया और बेहतर दुनिया बनाने के लिए सांसारिक प्राणियों पर निर्भर हो सकते हैं और हमने इन उन्नत समाज को सबसे अच्छे रूप में भी विफल होते हुए देखा है.

दूसरों की मदद करने के आदर्शों को रखना एक सम्मानजनक बात है, पर क्या ये एक ऐसा ही काल्पनिक अस्तित्व बना सकता है जिसमें मनुष्य अपना ही भाग्य बना सकते हैं? धार्मिक समाजवाद का ये रूप मानव स्वभाव की इच्छा में विश्वास करने से आता है और इसमें ना कभी ऐसा गुण था और ना होगा जिसको मसीहा के पुनरागमन के रूप में वर्गीकृत किया जा सकता है जो सैद्धांतिक रूप से इस स्थिति को अनुचित बनाता है.

इस मानवीय दृश्य और बाइबिल दृष्टिकोण के बीच अंतर यह है कि बाईबल इस बात पर जोर देता है के इश्वर वास्तविकता का क्रम ला रहे हैं और उसके विपरीत में इंसान के नैतिक प्रयास हैं जो स्वर्ग तक पहुँचने के लिए दूसरा बाबेल का टावर बनाने की कोशिश में जूटा है.

अन्त में, अगर आंदोलन में खुद ही आंतरिक विसंगतियां हों जैसे के इसके कई विघटन जिसमें स्प्लिन्टर समूह या किसी भी अन्य किरच के प्रावधान के तहत असंतुष्ट लेलैंड जेन्सेन के विदेशी दावें भी इनमें सामिल हैं जिसको उनके मुख्यधारा आंदोलन के आधार पर  विधर्म विचार कहा जा सकता है, तो वो ये कैसे यकीन से कह सकते हैं के ये मुख्य फसल शांति और एकता का फसल लाने में असफल नहीं होगा?

इसके अलावा सब का प्रतिनिधित्व करने का ये आंदोलन कैसे दावा कर सकता है जब के दुनिया के अन्य धार्मिक विचारों में इतना बड़ा मतभेद है के बहाई के अनुसार कुछ को तो अपना धार्मिक स्थिति को ही दूर कर देना चाहिए. इन प्रकार के उद्देश्योंको थोपना बहुलवादी ना होकर भेदभावपूर्ण है. इसके अलावा इन विपरीत दृश्य के खिलाफ बहाई का न्याय उस तनाव को दूर नहीं करता नहीं इन मतभेदों का खंडन करता है विशेष रूप से क्योंकि ये आंदोलन सच को सापेक्षिक रूप से देखता है.

सब निष्पक्षता में मानव जाति की भलाई की दिशा में इस संगठन के आदर्श सराहनीय हैं, लेकिन क्या ये प्राप्त हो सकता है? विश्व शांति और समानता के उनके सामाजिक स्थिति वांछनीय है, लेकिन क्या यह प्राप्य हो सकता है ? वे जो सिखाते हैं वो खुद भी मानकर सक्रिय हैं जो उनके धार्मिक विश्वासों को अभ्यास में डाल रहा है फिर भी क्या ये उसके सफलता के परिणाम को सुनिश्चित करता है या फिर ये सिर्फ आकाश का एक फल है?

मानवता में अपना विश्वास रखने से आपको निराशा का सामना करना पड़ेगा विशेस करके उनके लिए जो एकीकृत दुनिया के अपने आदर्शों को पकड़ कर नही रखते और मसीहा के दुसरे आगमन के बिना ये कभी पूरा नहीं हो सकता है. राजनीतिक और धार्मिक रूप से बिगड़े हुए दुनिया में इजराइल की तरह एक सुन्दर बगीचा होने से ये बात तो नहीं पक्का होता के एडन का बगीचा समाज के उद्धार के लिए फिर से  बहाल हो जाएगा.

 

कैसे भगवान के साथ एक रिश्ता बनाएँ

कैसे भगवान के साथ एक रिश्ता बनाएँ?

 

अन्य संबंधित लिंक

बहाई विश्वास के संसाधन

हिंदी-Hindi Articles on Bahai

jesusandjews.com/wordpress/2011/02/10/bahai-faith/

 

 

Excerpts taken “From Handbook of World Religions, published by Barbour Publishing, Inc. Used by permission”

AMG’s World Religions and Cults, AMG Publishers, Chattanooga, Tennessee

“Reprinted by permission.  “(Nelson’s Illustrated Guide to Religions), James A. Beverley, 2009,Thomas Nelson Inc. Nashville, Tennessee.  All rights reserved.”

Find It Quick Handbook on Cults and New Religions

Copyright © 2005 by Ron Rhodes

Published by Harvest House Publishers

Eugene, Oregon 97402

Used by Permission.

Bahai Faith Resources

Sunday, March 6th, 2011

1. Audio Resources

Audio New Testament

 

2. Written Bible

Download Complete New Testament

 

3. Watch the “Jesus Film”

Jesus Film, view now

 

4. Gods Plan of Salvation “The Four Spiritual Laws”

Four Spiritual Laws

Bahá’í Faith

Thursday, February 10th, 2011

This religion is much the same as many of the eastern philosophies which adopt a semi-eclectical worldview towards humanity by incorporating the element of various religious ideologies.

As I have mentioned previously on some of my other posts as related to Hinduism, Cao Dai and Sai Baba the Bahá’í Faith also maintains an emphasis on the common elements of religious belief without seriously considering the differences as elemental to a religions process or system of proposed truth. So to meld all these religions is an oversimplification to comparative religion which unduly denies others a lack of religious identity.

Ironically, Bahá’í  boasts as being a one world order kind of  religion yet it maintains its own unique religious history that particularizes this movement as definably Bahá’ís contrary to its universal position. Even the name itself is exclusive as the “Bahá’í Faith” by which it maintains its own doctrines, laws and traditions.

Bahá’í  first came out of Islamic Shiite tradition in which it emphasizes and end time messianic figure which is described at the 12th imam or mahdi.

This all began with Siyyid `Alí-Muhammad or Mirza Ali Muhammad who was the supposed to be the relative of the prophet Muhammad who like his relative found enlightenment through deep meditation which led him to believe that he was chosen to be the gate or Báb by preparing the way for the coming of the messiah much like a John the Baptist figure.

Surprisingly, his successor Mírzá Ḥusayn-`Alí Núrí or Bahá’u’lláh was not even the choice of the Bab which should be the first indication something was wrong here but rather it was Baha’u’llah’s brother Mírzá Yaḥyá Núrí who was the one that was chosen and this created a rift from the onset of this movement which was already headed down the path of  fragmentation or disunity contrary to its religious agenda.

Now concerning the doctrinal controversies of  this movement it denies the grievous reality of sin and its evil consequences by overestimating the evolution of mankind’s morality and yet this last century has been the bloodiest since the beginning of time. Evil or should I say the results of evil have exponentially increased through the evolutionary process of technology in which now more than ever mankind is increasingly aware of the  mortal danger as being on the extinction list based on the genocidal tendencies of wicked empires. After all we have seen the atrocities of Germany’s Nazism and even with all this documentation we have people today who are in denial that this even happened and yet this is no different than what Baha’i supports by ignoring this stark reality by dismissing sin and evil as  just a glitch in human progress.

In addition to this the Bab states that he was ushering in the age of fulfillment when in actuality the outcome of this last century was an era of bloodshed which would be followed today by the evil dictatorships of North Korea and Iran.

Baha’u’llah’s son‘Abdu’l-Bahá was the assigned successor of Baha’i and in 1911 he gave his first public speech in which he spoke of the world prophetically as being in an enlightened age when war will cease and that peace will reign by which mankind will finally be united as brothers. This of course happened right on the heels of  two world wars alongside of many other global skirmishes within this last century.

So when looking at the failure of this prophetic utterance from a biblical perspective the scripture indicates a simple test concerning the veracity of the prophetic calling in that if what the prophet says comes to pass then he is of God and if not he was considered a false prophet and it appears that the latter is the case for Abdu’l-Baha, Deuteronomy 18:22.

This also reminds me of the prophetic voices during the time of the prophet Jeremiah when the false prophets were speaking “peace, peace when there was no peace.”

Anyway this brings me to my next point in which this movement sees Baha’u’llah’s life as the fulfillment of the second coming of Christ which is a disappointment considering what little had been accomplished by this exiled leader and its resultant movement. Also the second coming of Christ is not foreseen as some temporal or intermittent reign and yet Baha’u’llah as a man died in 1892. Nor is the second coming described as the solitary confinement of a prison cell but rather it is displayed as the glorious rule of one who would sit enthroned among the nations of the world in the grandeur of power.

Even his  efforts of letter writing to the world leaders of his time had no resultant effect in redirecting the course of the world towards a restored state.

Some other discrepancies are concerning the prophecies about Jesus in Isaiah which  have been associated with Baha’u’llah and yet strikingly there is not a genealogical connection as related to Baha’u’llah’s lineage in relationship to the nation of Israel nor would he be considered a descendant of king David. That’s why the gospel writers emphasized the genealogical records as a means to substantiate the credentials of Jesus as the Messiah in fulfillment to Old Testament prophecy.

Also to identify Baha’u’llah as the suffering servant of Isaiah 53 is an overstatement/ exaggeration and a radical departure from the text in light of his life. First of all the suffering servant motif was to be an atonement for the forgiveness of sins which is clearly outside the parameters and  purpose of  Baha’u’llah and is contrary to this movement’s agenda which downplays evil and sin as merely a human weakness. Yet Isaiah takes sin very seriously as an offense before God by which only the righteous servant can reconcile us unto God through his sacrificial death.

Another controversy is the influence from its Islamic roots in the idea of a transcendent God who is unitarily one. Yet how can this distinction be rectified against other supposed holy men who have either taken an atheistic/agnostic, polytheistic, animistic, pantheistic, monistic, panentheistic, deistic, trinitarian, etc. views about the essential nature of God.

If we can’t reconcile the ontological differences as a starting point to the discussion of God talk then how can we ascertain that all prophets and their messages have the same origin or nature?

One thing is for sure whether we are talking about the nature of God or other doctrinal distinctions is that many of these views are irreconcilable and can not be harmonized. So in essence the Baha’i Faith is not a completion of revelation but rather a contradiction in attempting to synchronize and sacramentalize many of these competing religious traditions.

Also another element which leaves this movement in a state of obscurity is there lack of ability to define the afterlife except to say that the biblical position regarding heaven and hell are a falsehood and at best these concepts are only metaphorical.

In Baha’i there is only the conceptual idea of some shadowy reality in which these departed spirit beings continue to somehow exist. Yet the bible gives more of a specific view concerning life after death and this phenomena has been documented among medical authorities as corresponding with the scriptural imagery of heaven and hell. I have written a blog about this at

jesusandjews.com/wordpress/2009/10/29/is-hell-real/

Also among the Baha’is, truth is adaptive and yet truth transcends time and is not necessarily relative to the contemporary society which subjectively redefines “what works” as based on the emotional needs of people. To take a position of what is truth today by assigning it as yesterday’s mistake or as a future blunder does nothing to certify truthfulness except to say that it is not timely or contemporaneous towards a personal preference.

Another oxymoron to this movement is its view concerning the  equality of women and yet they are not able to serve among the nine leaders at the Universal House of Justice and not only that but there are other limitations in which only a few of the world religions/cults are represented among the House’s leadership making it parochial not universal.

Intuitively God is a personal being as He has made us social creatures whereby we reciprocate our affections and emotions on the basis of relationships in which we not only  yearn for the human touch but also sometimes we have a deep seated desire to be spiritually connected to a reality which is beyond ourselves in wanting to understand the main questions of life and relevancy. This quest is not merely a human invention but has been hardwired into the mainframe of our being so that we would essentially seek and find God.

God has not only given us the lofty gift of general revelation by the display of His glorious creation but He has also manifested His intimacy by sending his One and only Son, not sons, so that whosoever should believe in Him shall have the surety of everlasting life. Jesus was the exact representation of God’s being in displaying the personal aspect of a loving God in His humanity by which He bore the marks of  mortality as the ultimate representation of His selfless and heroic love as the supreme and innocent sacrifice. His participation in humanity was that of a servant not in the sense of merely just sharing some revelation of knowledge but in giving His life on our behalf in order to justify us before a holy and righteous God thus eliminating all guilt. How personal can God get by which He participated in clothing Himself with flesh and bone as a way to ensure a reconciliatory relationship.

I have briefly explained that evil is real and should not be minimized as being illusory nor is it merely a human weakness or flaw but rather it is a serious violation and crime of rebellion not only against mankind but against the Creator. Please don’t trivialize the conscious as this is a moral compass by which God has internally communicated His laws on the human tablet of our heart which either confirms or condemns our actions.  God has taken this mater seriously and I would encourage you to do likewise by trusting in the saving power of Jesus.

Finally this globalization of religion may appear to be a good idea or the answer to the warring factions of diversity by seeking out some form of unification through religion but is this movement based on reality? After all are we depending upon earthly creatures to somehow make the paradigm shift to a new and better world by utilizing the vehicle of religion and education and yet we have seen the best of these advanced societies as moral failures.

It is a honorable thing to pursue the ideals of helping others but will this ensure a corresponding utopian existence by which man can create his own destiny? This form of religious socialism comes down to trusting in the will of human nature and it has not nor will it ever produce the qualities that are distinguishably classified as the parousia of Christ which theoretically makes this position unreasonable.

The difference between this humanitarian view and the biblical outlook is that the bible has an emphasis on God binging about this order of reality versus trusting  in the moral efforts of men who are attempting to build just another Tower of Babel in order to reach heaven.

Lastly, if the movement itself has internal inconsistencies such as its many schisms which would include the outlandish claims of the dissident Leland Jensen under the Provisions of the Covenant or any other splinter group ,which would be considered heretical as based on their mainstream movement, then how can they reassure themselves that this cream of the crop won’t fail in bringing forth a global harvest of peace and unity?

Also how can this movement claim to represent all when such bias towards other religious world views exist to such a degree that according to Baha’i that some should remove their religious status. To impose these kinds of objectives is not pluralistic but discriminatory. Also Bahai’s judgments against these oppositional views does not resolve the tension nor does it adequately refute these differences especially since this movement sees truth as being relative.

In all fairness the ideals of this organization towards the betterment of mankind is commendable but is it achievable? Their social platform of world peace and equality is desirable but will it be attainable? They have been proactive which is putting their religious beliefs into action by practicing what they preach yet does this ascertain its outcome of success or is just a pie in the sky?

To put their faith in mankind will only lead to disappointment especially for those who don’t hold to their ideals of a unified world  and without divine intervention of the second coming of Christ this reality will never be realized. To have a beautiful garden in the midst of a political and religious hotspot like Israel does not assure that the garden of Eden will be restored in bringing about the salvation of society.

 

 

How to know God

Bahai Faith Resources

English Articles on Bahai

 

 

Excerpts taken “From Handbook of World Religions, published by Barbour Publishing, Inc. Used by permission”

AMG’s World Religions and Cults, AMG Publishers, Chattanooga, Tennessee

“Reprinted by permission.  “(Nelson’s Illustrated Guide to Religions), James A. Beverley, 2009,Thomas Nelson Inc. Nashville, Tennessee.  All rights reserved.”

Find It Quick Handbook on Cults and New Religions

Copyright © 2005 by Ron Rhodes

Published by Harvest House Publishers

Eugene, Oregon 97402

Used by Permission.

All Paths Lead to God

Saturday, January 23rd, 2010

Some people may come to this conclusion that there is a commonality and similarity that unites all religious thought and practice under one category as God. Yet this surface level view is Titanic as navigating the waters of religious diversity with an overconfidence that only sees the tip of the iceberg as neglecting to seriously consider the massive and deceptive destruction that lies just below the surface in boarding this doomed and sinking ship as a passenger that will never arrive at a safe harbor but will, to their surprise, drown under a false sense of security in thinking it to be indestructible.

Many people fail to recognize that most of these religious world views are so antithetical and divergent that they are plainly irreconcilable. This enlightenment comes when a person studies comparative religions/cults and like a sonar they pick up the significant differences as seeing its true shape and form as outlining its danger apart from a limited view and scope.

A Hindu can say that this is not a problem as contradiction is compatible with their philosophy yet they don’t walk the talk as their everyday lives reflects logic and reason even as it applies to the ideology of religion in that radical nationalistic Hindus are hostile towards other religious movements and the eastern gurus are often eager to convert Westerners to their way of thinking.

Practically speaking this whole idea perhaps evolved as a way to problem solve the tension between their competitive polytheistic past with an attempt to bridge the gap between these paths so as to broaden the road of life nonetheless this herd mentality will lead them to fall off the cliff as following the leader of religious pluralism.

Anyway some have attempted to use the analogy of the blind men and the elephant as relating this idea about god and though there is a god concept which is common among humanity as being intuitively hard-wired into the main frame of our being this does not always lead to a truthful correlation of reality.

Just because the blind person claims they can see in describing god does not mean that they couldn’t be lying or possibly deceived. This kind of subjectivism can be misleading as the motivating factor for ones perception can be imperfect for various reasons of self interests thus following the path of a religious teacher, guru, sage, and yogi can be presumptuous. Whose to say they are really touching god at all as it may be no more than the creative and imaginative process of inventing a god after their own likeness and image to correspond to their idolatrous desires. Jesus warns that there will be false prophets or blind gurus, who as the blind who lead the blind, they will both be led astray and off course.

Here is what the bible has to say on this matter

Mathew 24:24

24 For false christs and false prophets will arise and perform great signs and wonders, so as to lead astray, if possible, even the elect.

Romans 1:18-23

18 For the wrath of God is revealed from heaven against all ungodliness and unrighteousness of men, who by their unrighteousness suppress the truth. 19 For what can be known about God is plain to them, because God has shown it to them. 20 For his invisible attributes, namely, his eternal power and divine nature, have been clearly perceived, ever since the creation of the world, in the things that have been made. So they are without excuse. 21 For although they knew God, they did not honor him as God or give thanks to him, but they became futile in their thinking, and their foolish hearts were darkened. 22 Claiming to be wise, they became fools, 23 and exchanged the glory of the immortal God for images resembling mortal man and birds and animals and creeping things.

In conclusion to state that all views of god are equally valid and no one absolute view is essentially right becomes self refuting as applying to their very statement about all views being equally valid. Moreover to say that every expression is just a small part of the larger whole is conflicting as Hindus value their own uniqueness and exclusiveness as being essentially important otherwise they would see no problem or conflict as joining other groups or for that matter another unrelated religion in their experience of god. Furthermore to say that we all have just a little truth, then what reassures them that they have enough information to be effectual as being ultimately or essentially true.

Lastly it is one thing to accommodate various beliefs or belief systems but quite another to say that every belief can be proven to be equally valid or true. Thus religious tolerance is one matter while religious synthesis, relativism, inclusivism, and universalism is quite another. Forbearance is good but it does not supplant the need for a standard of truth and to say that there are “many ways” or valid paths to God will intolerably disqualify those who say there is only “one way.” Thus tolerance doesn’t become the measure of all things but rather truth spoken in tolerance and love is.

Finally, biblically speaking there are two paths that oppose one another. One is broad (many) that leads to destruction and the other is narrow (one) that leads to life. Just as most of us were given feet to walk we are also given a choice as to what path to travel. My challenge to you is will you take the broad way which merges all paths or will you dare to walk and explore the narrow way which leads to life? Jesus said I am the way, the truth, and the life and that none one comes to God except through Him.

Lastly God doesn’t just leave you blindly groping for the truth but rather he will open your eyes with a special revelation of who He is when you wholehearted and sincerely seek after him.

Mt 11:28-30

28 Come to me, all who labor and are heavy laden, and I will give you rest. 29 Take my yoke upon you, and learn from me, for I am gentle and lowly in heart, and you will find rest for your souls. 30 For my yoke is easy, and my burden is light.”

 

How to know God

 

 

 

The Holy Bible, English Standard Version® (ESV®) Copyright © 2001 by Crossway, a publishing ministry of Good News Publishers. All rights reserved. ESV Text Edition: 2007